นารีหลงไฟ

อยากกิน

4. อยากกิน

ดวงตาที่ปิดสนิทลืมขึ้นเพราะกลิ่นของยาดม ยาขม ยาหอมที่คละคลุ้งอยู่ใกล้จมูก ก่อนที่ดวงตาคู่นั้นจะหลับลงไปอีกรอบและลืมขึ้นอีกครั้ง หันมองไปรอบๆ ก็พบว่าตัวเองไม่ได้อยู่ใต้ต้นไม้ต้นนั้นอีกแล้ว แต่กลับอยู่ที่บ้านของอัคคี

“คุณขมิ้นฟื้นแล้วค่ะคุณไฟ” ป้านุ่มที่ทำหน้าที่ดูแลนารีกานต์พร้อมทั้งบีบนวดให้หญิงสาว เอายาดมให้หญิงสาวดมในช่วงเวลาที่นารีกานต์เป็นลมหมดสติไป เอ่ยบอกอัคคีที่นั่งอยู่ที่โซฟาอีกตัว

อัคคีรีบเดินเข้ามานั่งข้างนารีกานต์ที่ป้านุ่มกำลังพยุงตัวให้ลุกขึ้นนั่ง นารีกานต์มองอัคคีไม่วางตาจ้องหน้าชายหนุ่มอยู่อย่างนั้น น้ำตาที่เหือดแห้งไปก็เอ่อคลอขึ้นมา ความเจ็บที่หัวใจก็กลับมา

“เธอเป็นอะไรหรือเปล่า” อัคคีมองใบหน้าซีดเผือดที่มีน้ำตาเอ่อคลออยู่ในดวงตาของหญิงสาวด้วยความไม่เข้าใจและสงสัย มีหลายสิ่งหลายอย่างอยากจะถามออกไป แต่ก็ต้องเก็บเอาไว้ก่อนเพราะเหมือนตอนนี้นารีกานต์ยังไม่พร้อมจะ