เพราะความฝันเมื่อคืนที่ผ่านมาทำให้นารีกานต์นอนไม่หลับตลอดทั้งคืน แม้อัคคีนอนเป็นเพื่อนแต่เธอก็นอนไม่หลับ เฝ้าคิดถึงเหตุการณ์ในความฝันแม้จะพร่ำบอกตัวเองว่านั่นเป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น แต่ทำไมเธอถึงได้รู้สึกว่ามันเหมือนจริงเสียเหลือเกิน อีกทั้งเหตุการณ์ในความฝันก็ดูเหมือนจะเชื่อมโยงกันกลับคืนนั้น เพียงแต่เมื่อคืนเป็นผู้หญิงที่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ต้นนั้น เพราะฉะนั้นเธอจึงคิดว่าต้นไม้ใหญ่ต้นนั้นน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด เพียงแต่เธอไม่รู้ว่ามันเริ่มต้นจากอะไร
"ลงมาแต่เช้าเลยนะคะคุณขมิ้น ป้าว่าจะให้แก้วขึ้นไปตามอยู่พอดี" เมื่อเดินเข้ามาในห้องครัวป้านุ่มก็เอ่ยทักขึ้น
"หนูบอกแล้วไงคะว่าเรียกหนูว่าขมิ้นเฉยๆ ก็พอ”
“แต่ว่า...”
“หนูลงทุนถูกทำโทษจนไข้แตก ป้านุ่มจะยังไม่เรียกอีกเหรอคะ นะคะ”
“ก็ได้ค่ะ” เมื่อพูดมาขนาดนี้ป้านุ่มก็คงไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีไปกว่านี้
“แล้วป้านุ่มมีอะไรหร
