8.12 am.
พรึบ
"อึ่ก..!"
ดวงตาฉันเบิกโพลงพร้อมกับมองไปรอบห้องนอนใหญ่ที่ไม่คุ้นตาด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะค่อยๆขยับลุกขึ้นนั่งพร้อมก้มลงมองเสื้อยืดตัวใหญ่ที่คาดว่าจะเป็นของไตรทศที่ตัวเองสวมอยู่
มันเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยปกปิดร่างกายฉัน
พรึบ
"...เฮ้อ"
เหมือนขามันจะไม่มีแรงเลย...ฉันคิดพลางมองไปรอบๆห้องใหญ่ที่มองออกไปเห็นวิวเมืองได้แบบเต็มๆตา ห้องนี้คงเป็นห้องของไตรทศส่วนห้องเมื่อวานที่เรา...มันก็เป็นห้องฉันสินะ สงสัยต้องรีบไปทำความสะอาดแล้ว
แกร๊ง
"นึกว่าจะนอนไปถึงพรุ่งนี้ซะแล้ว"
ฉันมองไตรทศที่กำลังยืนอิงขอบประตูมองมาด้วยรอยยิ้มหลังเขาเปิดประตูเข้ามาในตอนที่ฉันกำลังจะลงจากเตียง ตอนนี้ไตรทศสวมแค่กางเกงวอร์มสีดำขณะที่มือก็กำลังถือกล้วยยัดเข้าปากตัวเองไปด้วย
"ขอโทษ..ปกติเราไม่ใช่คนตื่นสาย"
"เข้าใจแหละ เมื่อคืนไอ้ทศคนนี้มันก็ดันรังแกเธอไปค่อนคืนเลย"
ไตรทศยิ้มร่าหลังกินกล้วยหมดลูก ก่
