เวลาราวบ่ายโมง
คุณวารีขับรถมาถึงหน้าหมู่บ้านตามโลเกชันที่ชัชวาลได้ส่งให้ ว่าที่นี่คือที่ที่มาเฟียเจ้าของไนต์คลับซื้อไว้แล้วซุกรวียาเอาไว้บำเรอตน
นางจอดรถแสดงบัตรกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแล้วขับเข้าไปช้า ๆ มองสองข้างทางไปจนกระทั่งถึงบ้านเดี่ยวสองชั้นสีขาวหลังในสุดแล้วจอดลง
แม่ลูกทั้งคู่นั่งนิ่ง มองผ่านกระจกรถเข้าไปพลางสนทนากัน
“ เอาไงดีแม่ ”
“ นั่นสิ ไอ้มาเฟียอะไรนั่นมันจะอยู่ข้างในด้วยหรือเปล่า ” ยายว่าพลางมองไปโดยรอบ
“ มีแต่บ้านหลังใหญ่ ๆ สวย ๆ ทั้งนั้นเลยคงราคาแพงน่าดู ”
“ ก็ตาชัชบอกว่าเขาเป็นมาเฟีย ทำธุรกิจกลางคืน มีมือปืนหน้าโหดล้อมหน้าล้อมหลัง ”
“ ทำไมมันน่ากลัวแบบนั้นนะ ”
“ หรือยัยวีจะโดนบังคับเสียก็ไม่รู้ ”
“ เรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว ยังไง ๆ ก็ต้องคุยกันให้รู้ความ ”
“ งั้นก็ไปกันเลยค่ะแม่ ”
สองแม่ลูกลงมาจากรถแล้วกดกริ่งที่หน้าบ้าน ส่วนรวียาที่กำลังง่วนทำแกงเขีย
