“แกทำดีมาก ฉันหวังว่านังนั่นจะไม่ฟื้น”
หลังจากวางสายจากอัคคี พร้อมกับข่าวร้ายของผู้หญิงเจ้าปัญหาคนนั้น แขไขก็โทรหานายเพิกลูกน้องคู่ใจทันที
“น่าเสียดายที่ผมไม่ได้ถอยรถไปทับมันซ้ำ คนเยอะเกินไปผมเกรงว่าจะหนีไม่ทัน”
นายเพิกเล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาเฝ้ารอจนเห็นดารินทร์วิ่งออกมาจึงขับรถหมายจะชนหญิงสาว แต่อัคคีมาดึงหลบได้ทันรถจึงชนเพียงเฉียดๆ แต่ถึงกระนั้นหญิงสาวก็ล้มฟาดหัวแตกจนสลบไป หากอาการหนักคงฟื้นขึ้นมายาก
“แกไปหลบสักพัก ฉันจะโอนเงินให้ อย่าให้ใครจับได้ว่าแกเป็นคนทำ”
แขไขสั่งลูกน้องให้หลบหนี แล้วโอนเงินให้เขาไปจำนวนหนึ่ง ในตอนนี้กำลังคิดหาทางออกไปจากเกาะร้อยดาว เธอคงอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว คงต้องพาลูกสาวทั้งสองเข้ากรุงเทพไปเริ่มต้นใหม่ที่นั่น
“คุณแม่คะ นังนั่นจะตายไหมคะ”
นลินรัตน์เอ่ยถามมารดา สีหน้าแสดงความหวาดหวั่น ตั้งแต่ได้ยินมารดาสั่งให้นายเพิกไปจัดการกับผู้หญิง
