We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
ใต้เงาจันทร์ 13 คิดถึง
ใต้เงาจันทร์ 13 คิดถึง นี่ก็ผ่านมาจะสัปดาห์แล้วที่นายพระเอกงิ้วหายไป ตอนนี้ฉันเหมือนคนหมดอาลัยตายอยากไปเรียนก็ไปแบบคนที่ไม่มีสติสตัง ข้าวปลาก็ไม่หิว กินพอได้ประทังชีวิต ตกเย็นมาฉันไปดริงค์กับพี่ข้าวฟ่างทุกวันเลย โชคดีที่พี่แกไม่สงสัยว่าทำไมฉันถึงได้มาดื่มกับแกทุกวันได้เพราะตอนนี้พี่แกโดนผู้ชายที่ไปด้วยกันวันนั้นเททำให้แกเฮิร์ทหนักชวนฉันไปดื่มทุกวันเลย ส่วนฉันก็อาศัยจังหวะนี้ดื่มให้ลืมนายพระเอกงิ้วไปเลย คนอะไรหายไปไม่บอกไม่กล่าวใจฉันชาไปหมดแล้วนะรู้ไหม คิดว่าตัวเองหล่อแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นสิ คิดว่าจะไปแล้วให้ฉันเสียดายงั้นสิ เชอะ!หึ...ก็เสียดายจริงๆนั่นแหละ ฮือๆ ฮือๆ งานดีขนาดนี้จะหาที่ไหนได้อีกล่ะ ความรู้สึกฉันมันก็โหยหาเขามากเลยตอนนี้ เพราะหลังเลิกเรียนแล้วกลับมาที่คอนโดมันทำให้ฉันคิดถึงใบหน้าหล่อๆ ท่าทางเท่ๆ คิดถึงรอยยิ้ม คิดถึงตอนที่เรานั่งกินข้าวด้วยกัน พูดคุยกัน ที่สำคัญฉันคิดถึ
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
