เช้าวันต่อมา...
“จะไปทำงานแล้วเหรอตาคีท” เจ้าสัววีรชาญเอ่ยถามหลานชายคนโตที่มีสถานะเป็นหลานคนโปรดเมื่ออีกฝ่ายเดินเข้ามาในห้องอาหารที่ท่านกำลังนั่งทานอาหารเช้าอยู่ จากสายตาที่ผ่านโลกมานานท่านรู้สึกว่าหลานชายอารมณ์ดีกว่าทุกวัน
“ครับ”
“แล้วหนูนะนาวล่ะ ยังไม่ตื่นอีกเหรอ” ถามถึงหลานสะใภ้คนโปรดเมื่อไม่เห็นหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องอาหารด้วย ตั้งแต่เช้าท่านยังไม่เห็นนารินรดาเลย
“ครับ”
เจ้าสัววีรชาญมองค้อนหลานชายที่ไม่รู้จะประหยัดคำพูดคำจาไปถึงไหน ตอบมาครับคำเดียวแล้วท่านจะรู้ไหมว่าหลานสะใภ้ของท่านเป็นอะไรถึงยังไม่ตื่น แต่ทว่ายังไม่ทันที่ท่านจะได้เอ่ยปากถามต่อเสียงเข้มของหลานชายที่หันไปเรียกพี่เลี้ยงคนสนิทของเมียตัวเองที่กำลังจะเดินผ่านหน้าห้องอาหารก็ดังขึ้นซะก่อน
“ซอมพอ”
“ค่ะคุณคีท”
“โทรไปบอกคุณอาวิทวัสว่าอาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์คุณผู้หญิงจะไม่ทำงาน ถ้ามีใครโทรหาคุณผู้หญิงหรือมาหาคุณผู้หญิงที่
