“เพิ่งรู้ว่าเธอสั่งพี่ได้?”
นารินรดาถึงขั้นสะอึก อดไม่ได้ที่จะมองค้อนขวับไม่ให้ชายหนุ่มเห็น บอกแล้วไงว่าผู้ชายคนนี้คือตัวร้ายที่จับฉลากได้เป็นพระเอก อย่าหลุดไปที่โลกของเธอบ้างแล้วกันแม่จะวีนฉ่ำเอาให้หาทางกลับโลกนิยายของตัวเองไม่ทันเลยเชียว
“ใครจะกล้าสั่งพี่คีทคะ นะนาวก็แค่หวังดีกลัวว่าพี่คีทจะอึดอัด แต่ถ้าพี่คีทสะดวกแบบนี้ก็แบบนี้ค่ะ ตามใจพี่คีท” ใช่ที่ไหนกันเล่า คนอึดอัดมันคือเธอนี่ อึดอัดที่ต้องถนอมคำพูดคำจากับคนไม่มีมารยาท อึดอัดที่ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ
อึดอัด! อึดอัด! อึดอัด! จนอยากจะร้องกรี๊ดออกมาดังๆ
“มีอะไรก็พูดมา”
นารินรดาคันปากอยากจะแย้ง แต่ทว่าเมื่อทบทวนดูแล้วว่าแย้งไปก็...ไร้ประโยชน์ นิสัยเผด็จการร้ายกาจไม่ชอบทำตามคำสั่งใครของผู้ชายตรงหน้าไม่มีใครจะเปลี่ยนเขาได้ง่ายๆ นางเอกของเรื่องยังทำได้แค่ยิ้มอ่อน เธอที่เป็นเพียงเมียแต่งเฉพาะกิจที่เขาไม่เคยรักจะเอาความสำคัญอะไรไปพูดให้เขาท
