ตอนที่ 1 ก็สนุกนะ แต่มันยังสนุกไม่สุด
1155 Words
“ก็สนุกนะ... แต่มันยังสนุกไม่สุด”
‘นะนาว หรือ นางสาวนารินรดา’ ไฮโซสาวสวยรวยเว่อร์และเย่อหยิ่งมากหันไปวิพากษ์วิจารณ์นิยายที่เพื่อนสนิทแต่งอย่างตรงไปตรงมาตามความรู้สึกของตัวเองหลังจากที่ทนอดหลับอดนอนตั้งหน้าตั้งตาอ่านนิยายเรื่องนี้ตั้งแต่สามทุ่มจนถึงตีสี่แบบนอนสต๊อปรวดเดียวไม่หยุดพัก ง่วงจนตาจะปิดก็ต้องลุกไปหากาแฟมาดื่มให้หายง่วง เพราะอยากจะรู้ว่าทำไมนิยายเรื่องนี้ถึงได้ฮิตเป็นกระแสโด่งดังเป็นพลุแตกในโลกออนไลน์ขึ้นฮอตเซิร์ชทุกแพลตฟอร์ม
นารินรดาไม่ใช่คอนิยายและไม่เคยเป็นแฟนคลับของนักเขียนนิยายคนไหนมาก่อน แม้จะมีเพื่อนสนิทเป็นนักเขียนดังเธอก็รู้แค่ว่าเพื่อนใช้นามปากกาอะไร นิยายที่แต่งชื่อเรื่องอะไร ที่ผ่านมานารินรดาไม่เคยอ่านนิยายของเพื่อนจบสักเรื่อง จนกระทั่งเรื่องนี้ที่เธอยอมอ่านนิยายของเพื่อนเพราะทนกระแสความดังไม่ไหวกอปรกับถูกปิ่นญาดาคะยั้นคะยอรบเร้าอยู่หลายครั้งจนต้องยอมแพ้หยิบนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาอ่าน
เมื่อได้เริ่มอ่านแล้วก็อยากอ่านให้มันจบไม่อยากให้ค้างคา
แต่ทว่า...
นิยายเรื่องนี้ยังแต่งไม่จบ คนเขียนบอกว่าเนื้อเรื่องที่อัปเดทให้นักอ่านได้อ่านเป็นเพียงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของเนื้อเรื่องทั้งหมด ซึ่งเรื่องเนื้ออีกยี่สิบเปอร์เซ็นต์ที่เหลือจะเริ่มอัปเดทให้อ่านในสัปดาห์หน้า
“สนุกไม่สุดยังไง ขยายความหน่อย” ปิ่นญาดาถาม ไม่ได้โกรธที่เพื่อนวิพากษ์วิจารณ์นิยายของเธอตรงๆ ที่คะยั้นคะยอให้อ่านก็เพราะอยากได้คอมเมนต์ตรงๆนี่แหละ เธอรักในการเขียนนิยาย อยากจะพัฒนางานเขียนให้ดีขึ้นเรื่อยๆ คอมเมนต์ก็คือส่วนหนึ่งที่ทำให้เธอเห็นจุดด้อยของนิยายตัวเอง
“เนื้อเรื่องโดยรวมก็คือสนุกแหละ ยิ่งใครที่ชอบพระเอกร้ายๆ คลั่งรัก รักเดียวใจเดียวก็คือชอบแหละ แต่สำหรับกูทุกอย่างมันดูง่ายไปหน่อย ความรักของพระเอกนางเอกแทบไม่มีอุปสรรคอะไรเลย ถ้าเพิ่มดรามาตรงนี้อีกนิดๆหน่อยๆคือเวิร์ก” พูดจบก็ยื่นมือไปหยิบแก้วกาแฟเอสเปรสโซของตนเองขึ้นดูด วันนี้เธอตื่นนอนเกือบเก้าโมงแต่ทว่าตอนนี้ก็ยังไม่หายง่วงเลย
ส่วนที่บอกให้เพิ่มดรามาอีกนิดๆหน่อยๆ ไม่ใช่ว่าในเรื่องไม่มีดรามานะ ดรามาน่ะมีแต่มันมีไม่มาก เป็นดรามามดกัดแค่คันๆไม่ถึงสองเปอร์เซ็นต์ของเรื่องด้วยซ้ำ พระเอกดีดนิ้วก็หายแทบไม่ต้องออกแรงทำอะไรเลย ส่วนที่เหลืออีกเก้าสิบแปดเปอร์เซ็นต์คือความร้ายกาจที่มาพร้อมความเผด็จการของพระเอกล้วนๆ มันเลยให้ความรู้สึกสนุกแต่ไม่สุด ถ้าจะให้มันสนุกกว่านี้ก็ควรจะเพิ่มบททดสอบความรักของพระเอกนางเอกอีกหน่อย
ก็รู้แหละว่าการเจอกันครั้งแรกของ ‘นายแพทย์วีรินทร์ วีรวรกานต์’ คุณหมอมาเฟียพระเอกของเรื่องและ ‘บัวบุษบา’ นางเอกของเรื่องมันมีสตอรี่ การที่พยาบาลสาวสวยน้องใหม่ของแผนกช่วยศัลยแพทย์คนดังให้รอดพ้นจากการถูกปองร้ายหมายเอาชีวิตมันเป็นเรื่องที่น่ายินดีและน่าซาบซึ้งใจอย่างล้นพ้นแหละ แต่ทว่าเธอก็ยังรู้สึกว่ามันยังไม่เมคเซ้นส์ น้ำหนักมันยังไม่มากพอกับความคลั่งรักของพระเอกที่มีต่อนางเอก ควรมีบททดสอบความรักของทั้งคู่อีกสักนิดเพื่อความกลมกล่อม
“มึงคิดว่าควรเพิ่มดรามาพระนาง?”
“อือ”
“นอกจากดรามาพระนางล่ะ มีอะไรอีกมั้ย?”
นารินรดาหยุดดื่มกาแฟชั่วคราว พยักหน้าให้กับคำถามของเพื่อน ตอบน้อยแต่ชัดเจน “มี”
เมื่อได้คอมเมนต์แล้ว ก็อยากจะคอมเมนต์ให้มันครบทุกจุด ซึ่งจุดนี้เป็นความรู้สึกแรกๆที่พุ่งขึ้นมาในหัวของเธอเลยก็ว่าได้
“อะไร?”
“ก็ไม่มีอะไร กูแค่คิดว่า”
“หือ?”
“ผู้ชายอย่างนายแพทย์วีรินทร์อะไรนั่นก็คงเป็นพระเอกได้แค่ในนิยายเท่านั่นแหละ ชีวิตจริงคงไม่มีผู้หญิงคนไหนโง่อยากได้มาเป็นพ่อของลูก...เลวเกิ๊น”
นารินรดาแบะปากใส่หน้าจอสมาร์ตโฟนเครื่องหรูที่วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าและยังอยู่ในหน้าโปรไฟล์นิยายของเพื่อนที่เธออดหลับอดนอนอ่านเมื่อคืน เป็นเรื่องที่เธอด่าพระเอกของเรื่องตั้งแต่ตัวหนังสือตัวแรกยันตัวสุดท้ายที่อ่าน เป็นพระเอกที่โปรไฟล์เลิศเล่อเพอร์เฟ็กแบบไร้ที่ติ เพียบพร้อมทั้งรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติ เกิดในตระกูลผู้ดีเก่าที่ร่ำรวยเป็นหมื่นล้าน รูปร่างสูงใหญ่สมชาติชาตรี ใบหน้าหล่อเหลาคมคายไร้ที่ติตามคอนเซ็ปต์ลูกรักพระเจ้า การศึกษาสูงเป็นศัลยแพทย์คนดังที่ควบตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังที่มีสาขามากมายเกือบสามสิบแห่งทั่วประเทศ และยังนั่งตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงของวีรวรกานต์ กลุ่มบริษัทที่ร่ำรวยและมีอิทธิพลมากเป็นอันดับต้นๆของประเทศ
แต่ทว่ากลับทำตัวไม่ต่างอะไรจากหมอมาเฟีย
คำว่าเลวยังดูซอฟต์ไปสำหรับนายแพทย์วีรินทร์ วีรวรกานต์ สำหรับเธอแล้วผู้ชายคนนี้ไม่ต่างอะไรจากตัวร้ายที่จับฉลากได้เป็นพระเอก
ทว่าก็เท่านั้น พระเอกก็คือพระเอกต่อให้ร้ายกาจยังไงก็คือพระเอกวันยังค่ำ
เห้อ!
นารินรดาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เบ้ปากใส่หนึ่งครั้งก่อนจะวางลงที่เดิม นอกจากอุปสรรคความรักของพระนางที่นารินรดามองว่าควรมีบททดสอบเพิ่ม อีกอย่างหนึ่งที่ขัดใจเธอมากที่สุดก็คือความร้ายกาจและความเผด็จการที่คิดว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาลของพระเอกนี่แหละ
บอกเลยว่าถ้าผู้ชายคนนี้มีตัวตนจริงๆนารินรดาคนหนึ่งที่จะหนีให้ไกล ถ้าเขาอยู่ซ้ายเธอก็จะย้ายไปขวา ถ้าเขาอยู่เหนือเธอจะรีบลงใต้ แต่ถ้าเขาอยู่ตรงกลางเธอก็พร้อมจะเป็นเส้นรอบวง ทำยังไงก็ได้ที่ทำให้ไม่ต้องมาบรรจบพบกัน
ร้ายและเย็นชากับผู้หญิงทุกคนบนโลกทว่าใจดีกับนางเอกของเรื่องแค่คนเดียว... เหอะ! บงการชีวิตเขาตั้งแต่บทนำยันหนาสุดท้ายเอาอะไรมาใจดีก่อน
ถ้าจะใจดีแบบนี้นารินรดาคนหนึ่งแหละที่ไม่ขอรับ
เก็บเอาความหวังดีนั้นไปใช้กับคนอื่นได้เลย
- Writer
