"ใกล้แล้วว่ะ อ๊า" ป๊อกเบิ้ลกระทั้นเอวอย่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น มันทั้งลื่นทั้งแฉะก็ประจำเดือนเล่นทะลักออกมาขนาดนี้ แม่งเอ๊ย!
น้ำรักถูกฉีดพ่นขณะที่เขาดันท่อนเข้าสุดโพรง ลำเอ็นกระตุกรัวเพื่อปล่อยน้ำคาวออกมาจนหมดก๊อก
"ฮึก... ฮือ...พี่ไม่เบาเลย...หนูเจ็บนะ" นัวเนียน้ำตาคลอร้องโวยวายออกมาทันที เจ็บใจไม่พอเจ็บตัวด้วย
"ก็มึงตัวเล็กอะ กูก็เอาปกตินะเนี่ย" ชายหนุ่มหายใจเหนื่อยหอบ จ้องมองใบหน้าหวานที่นัยน์ตาเริ่มมีน้ำใสๆ ไหลออกมา อีกฝ่ายรีบเอามือมาปิดบังหน้าตัวเองเอาไว้ทันที คงจะอาย
"เงินสี่แสนแลกกับซิงมึงมีใครเขาซื้อบ้างนอกจากกู เเพงฉิบหาย!" ชายหนุ่มพูดขึ้นมาแบบนั้นเผื่อมันจะช่วยปลอบให้เธอหยุดร้องได้ ช่วยไม่ได้ก็เขาปลอบคนไม่เป็นนี่
"พี่ให้สี่แสนเลยเหรอ" นัวเนียรีบผละมือที่ปิดหน้าตัวเองออกทันที พร้อมกับดวงตาเล็กที่เบิกกว้างเท่าไข่ห่าน
"เออ!" ป๊อกเบิ้ลรับคำอย่างหมั่นไส้ ทีแบบนี้ล่ะหยุดร้องเลยนะ
