“ว่างอยู่ไหม ลูกค้าโต๊ะนั้นเขาอยากให้ไปเสิร์ฟเครื่องดื่มให้น่ะ” “ฝากคนอื่นไปได้ไหมคะ พอดีถึงเวลาเลิกงานแล้ว” “แป๊บเดียว แค่ไปเสิร์ฟเฉยๆ ลูกค้าคนนั้นเขารีเควสขอเรามา นะๆ” มิรามองไปยังลูกค้าคนนั้นที่กำลังนั่งรอตนไปเสิร์ฟเครื่องดื่มให้ และมองเธอออยู่เช่นเดียวกัน ดึงสายตากลับมามองเพื่อนร่วมงานก่อนจะพยักหน้าแล้วหันไปรับเครื่องดื่มมา เดินตรงไปยังโต๊ะของลูกค้าตรงโซนวีไอพี เพื่อนร่วมงานมองตามมิราแล้วยิ้มเยาะๆ ก่อนจะมองเงินในมือตัวเองจำนวนหนึ่ง ลูกค้าคนนั้นอยากให้มิราไปเสิร์ฟเครื่องดื่ม บวกกับตนรู้จักนิสัยลูกค้าคนนั้นอยู่แล้วจึงรู้ว่าต้องการอะไรในตัวมิรา “เครื่องดื่มได้แล้วค่ะ” “นั่งก่อนสิหนู” เสี่ยอายุรุ่นราวคราวเดียวกับแม่เธอพูดพลางตบพื้นที่ว่างข้างๆ ตัวเอง “ต้องขอโทษด้วยนะคะ พอดีถึงเวลาเลิกงานแล้ว คงนั่งด้วยไม่ได้” หมับ… ชายตรงหน้าคว้าแขนของเธอเอาไว้อย่างถือวิสาสะ เธอหันไปมอง นอกจากจั