คฤหาสน์หื่น

น้าเขย

คฤหาสน์หื่น

ตอน น้าเขย

ทัวทัศน์ ณ เนินทุ่งหญ้าริมทะเลช่างสวยงาม

สาวน้อยร่างบางนั่งอยู่บนวิลแชร์ ก้มมองผ่านหุบเหวลงไปยังทะเลสีฟ้าคราม มีสาวใช้ยืนสองข้างรถเข็น

"ถ้าตายๆไปเสียก็คงจะดี" ธาราบ่นพร่ำ ด้วยรำคาญตัวเองที่ไม่อาจเดินเหินได้อย่างแต่ก่อน

แม้ไม่ถึงกับพิการแต่แขนขาก็อ่อนแรงเหลือเกิน

เหลียวมองทุ่งหญ้ารอบๆคฤหานส์ก็หวนนึกถึงสมัยเด็กๆที่วิ่งเล่นไปทั่วกับคุณพ่อคุณแม่

บัดนี้ท่านทั้งสองไปสวรรค์เสียแล้ว เหลือเพียงทายาทหญิงคนเดียวคือสาวน้อยที่สวยสะพรั่ง

ผิวขาวนวลเนียนสะท้อนแสงแดดยามเช้าไปไกลหลายไมล์ทะเล ใบหน้าเรียวรีช่างจิ้มลิ้มน่ามอง เนื้อตัวเพรียวบางทว่านุ่มนิ่ม ด้วยข้อลำเล็กและเนื้อหนังเต็มอิ่ม

"ศิริ ธารา" เสียงชายหนุ่มที่ฟังคุ้นหูเพรียกหา

"คุณหนูอยู่ทางนี้ค่ะคุณปฐม" สาวใช้ข้างกายตะโกนตอบ

หนุ่มรูปงามวิ่งเเจ้นมาที่หน้าผาริมทะเลทันที เค้าคือน้าเขย (สามีของคุณน้าที่เสียไปแล้ว)

น้าเขยชื่อว่าปฐม ดูรวมๆแล้วเป็นคนดี ทว่ามักทำธุรก้จเจ๊ง ทั้งเต้นท์รถ ร้านอาหาร และอีกมากมาย

เค้าจึงคอยประจบเอาใจธาราบ่อยๆเพราะหวังว่าเธอจะใจดีแบ่งสมบัติให้บ้าง หากเธออายุครบยี่สิบปีบริบูรณ์

"มาอยู่นี่เอง น้าตามหาตั้งนาน" หนุ่มหล่อในชุดสูทสีเทาเอ่ย

เค้าก้มลงคุกเข่าข้างๆสาวน้อยและแกะช็อกโกแลตรสหวานป้อน

กรุบ! ๆ สาวน้อยอ้าปากรับอย่างเคยชิน พอรสหวานลงท้องความเครียดก็พาลหายไป น้าเขยคนนี้ช่างรู้จิตรู้ใจ

"ตามหาหนูมีอะไรคะ" สาวน้อยหันมองหนุ่มหล่อขาวตี๋

"ว่าจะพาไปชิมอาหารร้านใหม่ของน้า ให้หนูชิมคนแรกเลยนะ" (น้าเพิ่งยืมตังธาราไปเปิดร้าน)

"อ้อ ดีเลยค่ะ หนูเบื่อๆที่บ้านอยู่พอดี" สาวน้อยดีใจ

สาวใช้สองคนวิ่งเข้าบ้าน คุณน้าเข็นรถวิลแชร์ให้ธารานั่ง

ขณะที่เข็นรถ ใบหน้าหล่อตี๋ก็ก้มมองลงต่ำ เค้าเห็นร่องนมน้อยๆที่ขาวโพลน แท่งรักแข็งตัวจนเป้าตุงแน่น

"รอนี่นะ" น้าชายเอ่ยแล้ววิ่งไปเปิดประตูรถ เค้าวิ่งไปวิ่งมาเพื่อขนของใส่รถเก๋ง ไม่ระวังจนเป้ากางเกงโด่ๆก็แทบจะทิ่มหน้าทิ่มตา

อื้อ! ๆ ธาราส่ายหน้าหนี แต่ไม่กล้าทัก ความคิดในหัวผุดแล่นขึ้นมาทันที

เค้ามีอารมณ์แบบนั้นกับเราด้วยรึ!

ใช่หละมั้ง เราก็ผู้หญิงคนนึงนี่!

"ป่ะ น้าอุ้มขึ้นรถนะ" ปฐมเอ่ยแล้วก้มช้อนขาช้อนหลัง อุ้มร่างเพรียวบางลอยขึ้นแล้วพาไปนั่งเบาะหน้า

วิ่งมาพับรถวิลแชร์ขึ้นหลังรถแล้วก็ขับพาเข้าไปในเมือง ด้วยระยะทางยาวธาราจึงผลอยหลับไปคาเบาะ

รู้สึกตัวอีกทีเหมือนมีใครมาหายใจรดแก้ม

จมูกโด่งของปฐมจิ้มแก้มนวลจนแดงเป็นจ้ำ ฟ่อดดด! เสียงหอมสูดลึกเข้าเต็มปอด

ธาราบีบหนังตาปิดแน่น แกล้งหลับโดยที่สองมือจิกเกร็งตรงชายเสื้อ

ใจนึงรู้สึกซาบซ่าน อีกใจนึกโกรธ อีกใจนึงอยากรู้อยากเห็น อยากรู้ธาตึแท้ของน้าเขยตัวดี

"สวยจริงๆ เหมือนนางในฝันเลย" ปฐมเอ่ยแล้วหันไปลดกระจกข้าง

"เต็มถังเลยน้อง" ธาราแอบเหล่ตามอง เพิ่งเห็นว่ารถกำลังเติมน้ำมันอยู่ในปั๊ม

รถแล่นต่อมาครู่ใหญ่ก็ผลอยหลับอีกหน คราวนี้รู้สึกเหมือนมีมือมาจับเต้าน้อย พอเหล่ตามองก็เป็นมือจริงๆ

น้าเขยใช้มือซ้ายจับนม มือขวาจับพวงมาลัยขับรถหน้าตาเฉย

ตูม! ๆ สาวน้อยใจสั่นรัว ได้ยินเสียงหัวใจเต้นดังเหมือนลูกระเบิดแตกอยู่ข้างหู

ปฐมค่อยๆลดมือลงมาทาบขาอ่อน ถลกชายกระโปรงแล้วลูบเลื่อนขึ้นจนเกือบเห็นกางเกงใน

ฝ่ามือชายฉกรรจ์ที่อุ่นร้อนทำสาวน้อยร้อนรุ่มในอก เสียวหวิวๆที่ท้องน้อย ตรงร่องสาวร้อนผ่าวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

หมับ! ๆ มือใหญ่ทั้งบีบคลึงขาอ่อน ทั้งลูบขึ้นลูบลง บางจังหวะพยายามลูบมายังขาอ่อนด้านใน

นิ้วสากยาวจิ้มโดนเป้ากางเกงใน ปลายนิ้วกรีดรูดตามยาว เล็บมือแข็งๆจิกผ่าร่องน้อยจนเสียวทะลุผ้า

อือ! อือ! ธาราเผลอหลุดปากคราง

ฟุ่บ! มือน้าเขยรีบหดกลับไป จากนั้นค่อยๆเอากลับมาดึงชายกระโปรงกลับเข้าที่

เอี๊ยด! ๆ รถเบรคเมื่อถึงร้านอาหารไทยขนาดใหญ่ที่เพิ่งเปิด

"ธารา ถึงแล้วนะ" ปฐมหันมาทัก พร้อมทั้งใช้มือจับแขนน้อยๆเขย่าเรียก

"อืม! ถึงแล้วเหรอคะ" สาวน้อยแกล้งงัวเงีย

เธอแกล้งไม่รู้ไม่เห็นแล้วนั่งรถเข็นเข้าร้านไปชิมอาหาร

ไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำว่าควรจะต้องโกรธหรือชอบที่ถูกกระทำอย่างเอาใจ