ถ้าเป็นแบบนี้ พี่จะ
1258 Words
ประตูหน้าห้องเปิดออก พร้อมกับที่ร่างสูงใหญ่ ถือกระเป๋าเข้ามาข้างในห้องอย่างเงียบเชียบ คนที่เพิ่งเคยมาเป็นครั้งแรก ถอดรองเท้าแล้วเปลี่ยนเป็นสลิปเปอร์ สำหรับเดินในบ้าน
ลูกน้องรายงานว่าเธออยู่ในห้อง
เตียงนอนขนาดใหญ่ มีร่างบอบบางหลับอยู่ เสื้อผ้าที่สวมอยู่กับตัวถูกถอดออกทันที นาฬิการาคาแพงระยับ วางที่โต๊ะกระจก แล้วเค้าก็ขยับตัวไปนอนข้างๆเธอ
คนตัวเล็กหลับตาพริ้ม ไม่รู้เรื่องราว เมื่อคืนคงจะเพลียมากถึงได้ นอนหลับสนิท นิ้วเรียวเล็กลูบผมที่ปิดหน้าปิดตา แล้วก็จูบหน้าผากของเธอ
คนที่หลับไปไม่นาน รู้สึกตัวตื่นด้วยความตกใจ ลืมตาขึ้นมาเจอใบหน้าหล่อเหลา ที่เพิ่งแยกกันไปเมื่อตอนสายนี่เอง
"เย็นแล้วหรอคะ ลินเผลอหลับไป "
"ยัง คิดถึง เลยมา "
เค้าบอกแล้วดันตัวเธอให้หันมาสบตากับเค้า เสื้อผ้าที่สวมอยู่ถูกถอดออกจากตัว แล้วเค้าก็จู่โจมไปที่เธอทันที
สัมผัสที่ยังไม่ได้เตรียมตัว ทำให้เธอเจ็บแสบไปหมด ความคับแน่นที่เค้าได้รับ ทำให้เป็นเอก ต้องทำใจเย็น ก่อนจะเริ่มใหม่
พี่คิดถึง เลยรีบมา " เค้ากระซิบบอกเธอแล้วบีบเคล้นหน้าอกของเธอ ริมฝีปากหนาดูดชิมความหวานจากผิวกายบอบบางที่มีรอยจูบจนทั่วไปหมด
"ลิน" เค้าเรียกชื่อเธอ แล้วจูบเธออย่างเร่าร้อน แล้วเธอก็ตามเค้าไป
เธอก็คิดถึงเค้า แต่ไม่กล้าบอก ความรู้สึกที่ถูกพันกันเกิดขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว เมื่อมีความสัมพันธ์อย่างลึกซึ้ง กันไปแล้ว ร่างกายเปลือยเปล่าสัมผัสกัน กอดรัดกัน และ ทำทุกอย่างด้วยกัน แบบไม่มีอะไร มากั้นขวาง ทำให้ความรู้สึกของเธอ เปลี่ยนไป ผู้ชายคนแรกในชีวิต ที่เป็นเจ้านายของตัวเอง เค้าขีดเส้นสถานะชัดเจนกับเธอ และ ไม่มีวัน ที่จะมีเธอ ในชีวิตของเค้าแน่
เสื้อผ้าที่เตรียมมาถูกนำมาแขวนใส่ตู้ ของใช้หลายอย่างที่ เป็นของส่วนตัว จัดวางเอาไว้ในห้อง
"เดี๋ยว มาอยู่ที่นี่เลยนะ " เค้าบอกกับเธอ แล้วลุกออกไปเปิดม่านดูวิวข้างนอก สระว่ายน้ำขนาดใหญ่ ที่อยู่ตรงกลางสวน
"ว่ายน้ำเป็นไหม "
" ไม่เป็นค่ะ "
เธอไม่มีเวลาที่จะไปว่ายน้ำ หรือหัดว่ายน้ำ อย่างเพื่อนคนอื่น พ่อกับแม่ไปทำงานรับจ้าง ก็พาเธอไปด้วย เมื่อถึงวัยเข้าโรงเรียน เธอก็ไปโรงเรียน กลับมาก้ต้องมาหุงหาอาหาร รอพ่อแม่ พอโตขึ้นก็เริ่มงานที่ร้านค้าใกล้บ้าน ก่อนจะเป้นพนักงานที่ร้านสะดวกซื้อ ชีวิตแต่ละวันไม่ง่ายเลย
"บ้านแม่ มีสระ วันหลังจะพาไป " เค้าบอก เพราะเธอเคยไปมาแล้ว บ้านหลังใหญ่ที่เธออ้วกจนหมดสภาพ
"วันนั้น ลินขอโทษนะคะ ที่เป็นภาระ "
เธอบอกกับเค้า ด้วยใบหน้าจืดเจื่อน
"ไม่เป็นไร พี่จะได้รู้ว่า ลินดื่มไม่เก่ง ลิมิตแค่ไหน จะได้สนุกกัน "
"หมายความว่าไงคะ "
"ก็พี่จะดื่มกับลิน จะได้รู้ว่า เวลาเมานิดๆ ลินจะเป็นยังไง "
เค้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรออกทันที
"เอาเครื่องดื่มมา เตรียมมื้อเย็นมาด้วย "
เค้าวางโทรศัพท์แล้วจับมือเธอ เดินออกไปข้างนอก เดินดูห้องที่เป็นที่ของเรา
"ห้องกว้างดี แล้วก้ตกแต่งสวย ชอบไหม " เค้าถามเธอ แล้วเปิดม่านออก ให้แสงแดดส่องเข้ามา
"ชอบค่ะ แต่ว่า พี่เอก ซื้อให้ลินหรอคะ "
เค้าพยักหน้า แล้วจูบเธอ
"ใช่สิ เราสองคน ต้องมีบ้านด้วยกันสักห้อง จะไปนอนโรงแรมทุกรอบคงไม่ไหว ลินอยู่ที่นี่ ใกล้ที่ทำงาน เลิกงานแล้วก็กลับบ้าน วันไหนที่ว่าง พี่จะมาหา แต่เสาร์อาทิตย์ น่าจะมาอยู่แล้ว "
เค้าบอกกับเธอ แล้วนอนลงบนพื้นพรม ดึงเธอให้มานอนข้างๆ
"ลินบอกใครไม่ได้เลยใช่ไหมคะ เรื่องของเรา "
เค้าพยักหน้า แล้วสบตากับเธอ
"ไม่ให้ใครรู้ จะดีกว่า อย่าพูดกับใคร ว่าพี่อยู่กับลิน ปิดให้เงียบที่สุด ทำตัวให้ปกติ เข้าใจไหม "
เธอพยักหน้ารับคำ
"พี่บอกแล้ว ว่าพี่ ให้ลินได้ทุกอย่าง ขอแค่ลินอยู่กับพี่ อย่าดื้อก็พอ "
เธอไม่มีเพื่อนสนิท ไม่มีใครให้พูดคุยอะไรอยู่แล้ว เรื่องแบบนี้ บอกใครก็คงไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่สมควรจะพูด
เธอนอนข้างๆเค้า มองออกไปข้างนอก ตอนนี้ เค้าอยู่กับเธอ แต่เธอรู้ดีว่าคงไม่นาน เค้าก็คงจะไปมีคนอื่น หรือบางที ตอนนี้ เค้าอาจจะมีใคร อยู่ด้วย
เธอคิดเรื่องนี้ จนเค้ามองแล้วอมยิ้ม ใบหน้าสวยหวาน คิ้วขมวด ทันที
"คิดอะไรอยู่ ทำไมหน้าตาเป็นแบบนั้น "
"พุดได้หรอคะ " เธอถามเค้าก่อน
"ลองพูดมา "
"พี่เอก จะมีอะไรกับคนอื่น ระหว่างที่อยู่กับลินไหมคะ "
เธอถามเค้า ออกมาจนได้ ก็เค้าไม่ป้องกัน ถ้าเกิดเค้า ไปทำอะไรกับใคร เธอจะเป็นยังไง
"ที่ถามเพราะห่วง หรือหวง " เค้าย้อนถามเธอ
"พี่เอก" เธอไม่ตอบ แต่เรียกชื่อเค้า
"ถ้าเป็นแบบนี้ พี่จะทำโทษ " เค้าจูบเธอ อย่างเร่าร้อน แล้วดึงเสื้อเธอขึ้น จูบหน้าอกของเธอ อย่างรุนแรง จนเกิดรอยขึ้นมา
"ทำกับลิน ทั้งวัน จะเอาแรงที่ไหน ไปทำกับคนอื่น " เค้าดุเธอ แล้ว มองหน้าเธอด้วยสายตาคมดุ
"ถามได้ ถ้าสงสัย แต่อย่าทำตัวงี่เง่า อย่าหาเรื่องทะเลาะ ถ้างี่เง่า ถ้านิสัยไม่ดี พี่ก็ไม่เลี้ยง "
เค้าลุกเดินไปนั่งที่โซฟา บรรยากาศหวานละมุนในตอนแรก กลายเป็นตึงเครียด เธอมองตามเค้า แล้วลุกตามเค้าไป
ร่างบอบบางนั่งลงที่พื้นพรม ตรงหน้าของเค้า เธอไม่ทันคิด ว่าไม่ควรพูดอะไรแบบนี้
"พี่เอกคะ ลินขอโทษค่ะ " เธอง้อเค้า ด้วยสายตาออดอ้อน
"พี่ไม่ชอบ เข้าใจไหม อย่างอแง ไม่น่ารักหรอก " เธอพยักหน้า แล้วจูบมือของเค้า
"แบบนี้แหละ น่ารักที่สุด " เค้ายิ้มออกมา แล้วดึงเธอให้ไปนั่งบนตักของเค้า หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วกดเข้าแอปธนาคารของตัวเอง
ยอดเงินในบัญชีหลายหลัก จนเธอนับไม่ถูก เค้าบันทึกรายการโปรดเอาไว้ ว่า ตัว L เพียงตัวเดียว ก่อนจะใส่ยอดเงินห้าหลักลงไป
"เอาไปซื้อเสื้อผ้า แล้วก็ย้ายมาอยู่ที่นี่เลย บ้านของเรา"
เธอยกมือไหว้เค้า แล้วกอดเค้าเอาไว้
"อ้อนแบบนี้ อยากได้เงินอีก หรืออยากได้อะไร " เค้าถามยิ้มๆ เธอไม่ตอบแต่จูบที่ซอกคอเค้าเบาๆ
"แบบนี้ ก็แย่สิ ถ้าจะอ้อนพี่แบบนี้ "
เค้าจูบเธอตอบ แล้วซุกไซ้ที่ซอกคอขาวของเธอ ไพลิน หลับตาไม่ให้น้ำตาไหลออกมา เค้าไม่ได้รู้สึกอะไรเลยสักนิด ต่างกับเธอ ที่ตกหลุมรักเค้าทีละนิด จนตอนนี้ เธออยากเป็นของเค้าตลอดไป ไม่ใช่เพียงชั่วคราว
- Writer
