รอใบหย่าจากคุณสามี

ร่างบางก้าวลงจากรถแท็กซี่มายังโรงเรียนอนุบาล หญิงสาวทำงานหนักจนลืมดูเวลา เธอกระวนกระวายใจเห็นเด็กชายฝาแฝดสองคนวัยห้าขวบกำลังคุยกับชายคนแปลกหน้า ทั้งที่เธอสอนพวกแกแล้ว ทว่าเด็กๆ ซุกซน ไม่อยากจดจำเหมือนใครบางคน “ลูกๆ แม่กลับมารับกลับบ้านแล้วค่ะ” “แม่ขวัญ” เด็กชายสองแฝดเลิกสนใจร่างสูงใหญ่ยืนหันหลังให้เธอ “ต่อไปอย่าไปคุยกับคนแปลกหน้าแบบนี้อีก เข้าใจไหม น้องเฟลม น้องเพชรกล้า” “ครับ” เด็กชายสองแฝดที่มีใบหน้าโครงหน้าและดวงตาคล้ายคนเป็นพ่อพยักหน้ารับพร้อมกัน “ป่ะ กลับบ้านกับแม่ วันนี้แม่ทำกับข้าวอร่อยไว้ให้เยอะๆ เลย เห็นว่าลูกบ่นว่าอยากกิน” เสียงผู้หญิงคนนั้นมันช่างคุ้นเคยคนฟัง เขาพยายามจะหันมามองเด็กชายแฝดที่มีใบหน้าคล้าย แต่ก็ถูกมือขวาคนสนิทเรียกไว้ เขาเลิกสนใจ เพราะมีนัดประชุมต่อ เธอลอบมองเด็กแฝดชายสองคนที่มีใบหน้าคล้ายกับผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่เธอพ้นจากขุมนรกแสนจะทุกข์ทรมานนี้ คิดแล้วก็อดหวนคิดถึงเรื่องเมื่อ6ปีก่อนไม่ได้ 6 ปีก่อนหน้านั้น “จะให้ผมแต่งงานกับคนที่ทำให้พี่ลมต้องตาย ผมทำไม่ได้หรอกครับคุณแม่” เขามองหน้าว่าที่เจ้าสาวของพี่ชายด้วยสีหน้าเหยียดยิ้ม พระเพลิง อัครวารินทร์ ชายหนุ่มวัยสามสิบปี คัดค้านพ่อแม่สุดใจเรื่องจะให้เขาออกนอกหน้า กลายเป็นเจ้าบ่าวตัวแทน คุณหญิงเห็นท่าไม่ดีรีบพูดปลอบลูกชายคนเดียวของท่านในตอนนี้ “ไฟ ที่ลมต้องตายก็เพราะเกิดอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำเมื่อหลายเดือนก่อน อีกอย่างแม่เตรียมการและแจกการ์ดบัตรเชิญแขกมากมายไว้ หากยกเลิกไป แม่กับพ่อจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน แม่เองก็ไม่อยากให้เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นหรอก” “แต่ผมไม่ได้รักเธอนะครับ ผมไม่กล้าแย่งคนรักของพี่ลมไปด้านๆ คุณแม่ควรถามเด็กโปรดของแม่นะครับว่าจะยอมแต่งงานกับผมหรือเปล่า” เขาบุยใบ้หันมองทางร่างบางแต่งตัวชุดเจ้าสาว นั่งนิ่งเงียบตลอดพิธีใกล้จะเริ่มงาน “น้องขวัญว่ายังไงล่ะ แม่เองก็ไม่อยากบังคับจิตใจ แต่ว่าแขกเขามากันหมดแล้ว จะให้แม่ยกเลิกงานแต่งล่มมันก็...” คุณหญิงแพท ซึ่งเป็นมารดาของเจ้าบ่าวตัวแทนในครั้งนี้ผ่อนลมหายใจทิ้ง หนักใจทั้งสองข้าง เธออยากได้หนูขวัญมาเป็นลูกสะใภ้ใหญ่ หากว่าคนแต่งงานด้วยนั้นอาจมีชีวิตรอดอยู่ถึงตอนนี้ เรื่องราวทั้งหมดมันคงไม่ยุ่งยากและปวดหัวกันจนถึงทุกวันนี้ ขวัญข้าวทราบดีว่าไม่อยากให้พวกท่านต้องผิดหวัง “ขวัญเคารพรักในการตัดสินใจของคุณแม่ค่ะ” เธอช้อนสายตาคู่หวานมองหน้าพวกท่านสองคนที่รักและอุปการะหลานสาวแม่นมเก่าแก่คอยรับใช้บ้านอัครวารินทร์ เธอเป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่ ทำงานเป็นหลานสาวแม่นมอยู่ก้นครัว หลังจากลูกสาวแม่นมทิ้งไป ค่อนข้างสนิทสนมพี่น้องตระกูลอัครวารินทร์ โดยเฉพาะเพชรพายุหรือพี่ลม เขาใจดีกับเธอมากที่สุด น่าเสียดายที่คนดีๆ อย่างเขาต้องจากไปเสียก่อน “พอแต่งกับคนพี่ไม่ได้ ก็ดึงดันจะแต่งกับคนน้อง เธอเนี่ยหน้าด้านเบอร์ไหน หรือว่าเสียดายที่ต้องชวดเงินค่าสินสอดสิบล้านบาทไป หรือหวังมรดกจากคุณแม่ฉันอีกกันแน่” เขายกยิ้มมุมปากพูดต้อนอีกฝ่ายด้วยความอคติ “พี่ไฟ!” ขวัญข้าวไม่คิดว่าความคิดสกปรกของพี่ชายแสนดีอีกคนหนึ่งเคยเล่นกับเธอตอนสมัยเด็กจะกลายเป็นแบบนี้ “อย่ามาเรียกชื่อฉันอย่างสนิทสนม ฉันไม่ชอบ!” “ไฟ! อย่าอารมณ์ร้อนเหมือนชื่อของลูกนัก แม่ตัดสินใจดีว่ายังไงงานแต่งครั้งนี้จะต้องเกิดขึ้น” คุณหญิงแพทรีบยกมือห้ามปราบนิสัยห่ามของลูกชายคนเล็กที่มีอยู่ เธอสูญเสียลูกชายคนโตไปแล้ว เพราะฉะนั้นห้ามสูญเสียลูกชายคนเดียวเด็ดขาด สามีเธอตั้งชื่อให้ลูกชายสองคนตามนิสัยจริง เพชรพายุหรือลม ลูกชายคนโตมีนิสัยใจดี สุขุม เยือกเย็น เก็บความนิ่งเอาไว้ หากเมื่อถึงจุดเดือดขีดสุดเมื่อไหร่ก็เหมือนพายุลมพัดพาคนรอบข้างให้เจ็บปวด ส่วนพระเพลิงหรือไฟ ลูกชายคนเล็กที่ตามใจทุกอย่าง เพราะพี่ชายรักน้องชายมาก ถึงมีนิสัยก้าวร้าว ทำตัวอันธพาลไปทั่วตอนสมัยวัยรุ่นคึกคะนอง เขามั่นอกมั่นใจอย่างไรก็ปักใจเชื่ออยู่อย่างนั้น ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงความคิดเขาได้ ไฟอารมณ์ร้อนเหมือนชื่อ ความร้อนใจนั่นแหละจะกลายเป็นเชื้อเพลิงแผดเผาทุกสิ่งทุกอย่าง “แต่ผมไม่ได้รักเธอเลยนะครับคุณแม่ ขืนแต่งกันไปก็มีความทุกข์กันเปล่าๆ” พระเพลิงเอ่ยขัดแย้ง เขาเกลียดชิงชังคนทำให้พี่ชายต้องตาย ยังคงปักใจเชื่อว่าเพราะขวัญข้าวทำร้ายความรักของพี่ลมต้องอกหักต้องดื่มเหล้าไร้สติ เขาใช้ชิวิตอยู่ร่วมกันกับเธอไม่ได้ “ไฟ!” เดือดร้อนถึงพ่อของเขาที่เป็นอดีตเจ้าพ่อมาเฟียเก่าตะโกนขึ้นเสียงดังดุแข็ง เท่านั้นแหละลูกชายอารมณ์ร้อนเหมือนชื่อต้องหุบปากเงียบลง “คุณพ่อ” พระเพลิงครางเรียกชื่อบิดาแผ่วเบา ในบ้านนี้เข้าข้างยัยเด็กอุปการะรับฝาก จนเขากลายเป็นหมาหัวเน่าแทน “ถ้าแกไม่อยากแต่งงานกับหนูขวัญก็ได้ แต่...” คำพูดต่อมาจากคนพ่อทำเอาอีกฝ่ายกำลังจะดีใจกลับมีสีหน้าซีดเผือด “ตำแหน่งกรรมการผู้จัดการสายการบินและตำแหน่งเจ้าพ่อมาเฟียแถบยุโรปทั้งหมดที่คิดว่าจะให้ไฟดูแลแทนพ่อและพี่ชาย เห็นทีพ่อคงต้องวางมือตอนนี้ไม่ได้แล้วสิ” อดีตเจ้าพ่อมาเฟียมีอิทธิพลคับคั่งทั่วแถบยุโรปยื่นข้อเสนอคำขาดให้แก่ลูกชายคนเดียวที่เหลือ พ่อของพระเพลิงซึ่งก็คืออดีตเจ้าพ่อแดเนียล ปาร์ค เป็นมาเฟียร่ำรวยและมีอิทธิพลสืบทอดจากพ่อทางโน้น แต่ต้องมาพบรับกับลูกสาวเจ้าของสายการบินชื่อดังในไทย แม้ความรักพวกเขาจะมีอุปสรรคไปบ้าง เพราะพ่อตาตระกูลอัครวารินทร์ไม่ชอบขี้หน้าพวกมาเฟียขี้เก๊ก ถึงขนาดยกปืนจ่อหน้าอกตรงหน้า และลูกสาวร้องไห้จนเป็นลม ที่แต่งงานกันแล้วครองรักกันก็แม่ของเขากำลังท้องพี่ชาย พ่อตาจึงยอมจำนน “ไม่นะครับคุณพ่อ!” พระเพลิงไม่ยอมให้มรดกตกเป็นของผู้หญิงหน้าด้าน เห็นแก่เงินอย่างขวัญข้าว เหมือนหยามศักดิ์ศรีลูกผู้ชายรุนแรง กลายเป็นเจ้าบ่าวตัวแทนให้คนที่พี่ชายรักมาก “ถ้าไฟยังต้องการตำแหน่งสองตำแหน่ง แกก็ต้องแต่งงานกับหนูขวัญและเข้ามารับสืบทอดต่อจากพ่อ พ่อกับแม่เองก็อยากเห็นหน้าหลานของแก น่าเสียดายที่พี่ชายเราด่วนจากไป มีแค่แกคนเดียวนี่แหละ” “ไม่มีใครเหมาะสมการเป็นภรรยาของไฟมากกว่าหนูขวัญ หากลมอยู่ เขาก็คงแต่งงานกับหนูขวัญทันที” “ก็ได้ครับ ผมจะยอมแต่งงานกับเธอ เพราะผมรักพี่ชาย และไม่อยากให้พี่ลมต้องเสียใจที่น้องชายรักษาคำพูดไม่ได้” พระเพลิงได้เห็นหน้าพี่ชายก่อนที่เขาจะตายต่อหน้าต่อตา คำพูดสุดท้ายก่อนสิ้นลมหายใจของเพชรพายุว่า ‘ช่วยดูแลน้องขวัญแทนพี่ด้วย ฝากบอกเธอด้วยว่าพี่รักน้องขวัญมาก’ ซึ่งเขารับปากเสียงหนักแน่น “คุณไฟ” “หรือเธอไม่อยากแต่งงานกับฉันเพราะไม่อยากรู้สึกผิดกับพี่ลมล่ะก็...ฉันนี่แหละจะเป็นคนตัดสินความผิดของเธอเอง!” พระเพลิงตัดสินใจว่าจะยอมให้ขวัญข้าวใกล้ชิดเขาก็เพราะต้องการแก้แค้นเธอแทนพี่ชายด้วยน้ำมือเขาเอง ‘เดี๋ยวเธอจะได้รู้ ขวัญข้าว การแต่งงานนรกบนดินมันรู้สึกเจ็บปวดมันเป็นอย่างไร ฉันจะแสดงให้เธอเห็นเอง ว่าอย่าคิดกล้าลองดีกับฉัน พระเพลิง อัครวารินทร์ คนนี้!’ … ร่างชุดเจ้าสาวนั่งสอดประสานนิ้วมือทั้งห้าบีบเอาไว้แน่น ขณะข้างกายมีเจ้าบ่าว(ตัวแทน) ทำสีหน้าตึง หลังจากทั้งคู่เข้าร่วมพิธีแต่งงานท่ามกลางแสดงความยินดีของแขกที่มาร่วมงานลูกชายอดีตเจ้าพ่อมาเฟียมีชื่อเสียงโด่งดัง และก็มาถึงพิธีเซ็นใบจดทะเบียนสมรสเหมือนเขากำลังทำธุรกิจอย่างหนึ่ง “ยินดีด้วยนะครับ พวกคุณกลายเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย” นายเขตอำเภอฯ แสดงความยินดีด้วยรอยยิ้ม เขาถูกเชิญมาเพื่อร่วมเป็นสักขีพยานทายาทเจ้าของสายการบินใหญ่โตและสายของทางบิดาเป็นถึงอดีตเจ้าพ่อมาเฟียทรงมีอิทธิพล แค่นี้ก็ถือว่าให้เกียรติคนดัง “อืม” เจ้าบ่าวยักไหล่แล้วฝืนยิ้มรับเจื่อน หันมองหน้า ภรรยา จำเป็นหมาดๆ เอาแต่มัวก้มหน้าก้มตา ทำอยากรังเกียจไม่อยากแต่งงานกับเขานักล่ะ “สมใจเธอแล้วสินะที่ได้ฉันเป็นสามี แต่อย่าคิดว่าจะได้ฉันเป็นผัว! เพราะฉันไม่คิดแตะต้องเนื้อตัวอกแบบ สะโพกก็ไม่มีอย่างเธอหรอก ขวัญข้าว” “ขวัญบอกแล้วไงค่ะว่างานแต่งเราแค่ผลประโยชน์เท่านั้น” ขวัญข้าวพูดสวนสามีนิตินัยอย่างไม่ยอมคน “อย่าหวังว่าเธอจะได้มรดกค่าสินสอดจากแม่ฉันแล้วกัน!” พระเพลิงมั่นใจสูงเสียดฟ้าว่าเด็กอุปการะทำตัวใสซื่อบริสุทธิ์ หวังให้พ่อแม่และพี่ชายรวมถึงเขาที่เคยครั้งหนึ่งรักและเอ็นดู ตายใจเพื่อหวังธุรกิจจากพ่อแม่เขาล่ะก็...ผู้หญิงไม่รักใครจริง มันต้องเจอกับเสือเพลย์บอยอย่างเขาถึงจะสาสม “หากเกลียดขวัญมากก็หย่ากันเลยสิค่ะ” “....”