@สองวันต่อมา
"เมื่อคืนกูเกือบขิต โดนเมียสวดจนเกือบเช้า" : ขุนศึก
"กูบอกมึงแล้วว่าให้รีบกลับ มึงก็อีกเดี๋ยวอีกเดี๋ยว เดี๋ยวไปเดี๋ยวมา แม่ง! ฟาดไปตีสี่ อย่าว่าแต่เมียมึงเลย เมื่อคืนกูโดนเนรเทศออกมานอนนอกห้อง ยุงกัดจนตัวลาย เมียกูยังไม่พูดกับกูสักคำเลย เพราะมึงแหละ ทำกูเสียผู้เสียคน" : เสือใต้
"เหี้ย เรื่องเลวๆโยนให้กูตลอดเลยนะมึง ทีเมื่อคืนกูไม่เห็นมึงปฏิเสธ" : ขุนศึก
"เห้อ !
เสียงถอนหายใจหนักๆ ของจอมทัพดังขึ้นท่ามกลางเสียงโต้เถียงหยอกล้อของเพื่อนสองคน ก่อนที่เขาจะนั่งลงอย่างกับคนไร้อารมณ์สุดๆ ทำเอาขุนศึกกับเสือใต้หยุดชะงัก หันมามองเป็นตาเดียวกัน จอมทัพนั่งหน้านิ่ง คิ้วขมวด สายตามองเหม่อเหมือนคนที่โลกถล่มใส่ทั้งใบ ขุนศึกเอื้อมมือสะกิดเบาๆ พร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงกวน ๆ
"เฮ้ย... มึงเป็นอะไรวะ ถอนหายใจแต่เช้าเลย" : ขุนศึก
"อย่าบอกนะว่าเรื่องน้องมะนาว นี่มึงยังไม่หายหงุดหงิดอีกเหรอ? ผ่านมาเกือบสองวันแล้วนะเว้ย!" : เสือใต้
"หรือมึงยังฝังใจอยู่กับสาวสวยที่น้องมะนาวหามาให้?" : ขุนศึก
"กวนตีน!" : จอมทัพหันมามองด้วยสายตาหงุดหงิดหนักกว่าเดิม
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า กูว่าน้องนาวโคตรร้าย แกล้งเอากะเทยมาล่อมึง ฟีลแบบเตรียมจะกระแทกแต่โดนเบรกจนหัวทิ่ม กูแม่งโคตรค้างแทนมึงเลยว่ะ" : ขุนศึก
"ไอ้เหี้ยขุน !! มึงพูดมากเกินไปแล้ว! " : จอมทัพยกฝ่าเท้าเตรียมถีบไอ้เพื่อนเหี้ยที่เอาแต่หัวเราะชอบใจ แถมยังล้อไม่เลิกเรื่องที่เขาโดนมะนาวหลอก ขุนศึกเองสะดุ้งหลบตีนแทบไม่ทัน
"รุนแรงจริงนะมึง เก็บกดเหรอ ปล่อยสักน้ำสองน้ำเป็น เดี๋ยวกูเรียกน้องนีน่าคนสวยให้" : ขุนศึก
"ยัง...มึงยังจะเล่นอีก เดี๋ยวกูถีบยอดหน้าเข้าให้"
"เออ...ขำๆน่า มึงจะหงุดหงิดอะไรนักหนา เรื่องมันผ่านมาแล้ว ก็ปล่อยให้มันผ่านไปเหอะ" : ขุนศึก
"กูไม่ปล่อยให้มันผ่านไปง่ายๆแบบนี้แน่ มึงรอดูเถอะ กูจะเอาคืนให้สาสมเลยคอยดู"
สีหน้าจอมทัพตอนนี้ไม่ต้องพูดอะไรมาก คิ้วขมวดแน่น ตาแข็งกร้าว ขากรรไกรขึ้นชัดเหมือนพยายามข่มอารมณ์สุดชีวิต ความหงุดหงิดที่สะสมมาสองวันเหมือนจะระเบิดได้ทุกวินาที เพื่อนสองคนเลยยิ่งหยอก ยิ่งรู้ว่าจุดไหนที่แทงใจดำได้เป๊ะ เสือใต้ยกมือขึ้นลูบคาง แสร้งทำท่าคิดอย่างจริงจัง ก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ
"แล้วเมื่อคืน... มึงฝันถึงเธอมั้ยวะ น้องนีน่าอะไรนั่น?" : เสือใต้
"ไอ้เพื่อนเหี้ย!!!"
จอมทัพลุกพรวดออกจากที่ก่อนจะไล่เตะไอ้เพื่อนชั่วที่เอาแต่ล้อเขาไม่เลิก เสียงหัวเราะดังลั่นมาจากขุนศึก ส่วนเสือใต้ก็หัวเราะแบบนิ่งๆ ตามสไตล์คนขรึม จอมทัพถอนหายใจแรงขึ้นกว่าเดิม ความโมโหในอกยังคงเดือด เพราะความอัปยศที่โดนมะนาวหลอก เด็กนั่นร้ายชิบหาย เขาเกือบจะกลายเป็นผัวกะเทยไปแล้ว แบบนี้มันต้องเอาคืน
@คืนวันเสาร์ อีกมุมหนึ่งของผับ โซฟาโซน VIP
เสียงเพลงดังตื๊ดๆ ผสมแสงไฟวูบวาบหลากสี ท่ามกลางกลุ่มคนหนุ่มสาวที่โยกหัวโยกลำตัวตามจังหวะ ตัดมาที่โต๊ะกลางโซน VIP กลุ่มสาวแซ่บประจำร้าน มะนาว พิ้งค์พลอย พริกแกง และดาด้า นั่งรวมตัวกันพร้อมแก้วเครื่องดื่มในมือ สายตาที่กวาดมองไปทั่วผับราวกับกำลังสแกนหาเหยื่อ
"เห้ย พวกมึง! กูมีเด็กเด็ดๆมาแนะนำว่ะ...น้องดีเซลล์ เด็กนิเทศ ปีหนึ่ง! หล่อมากกกก" : ดาด้า
"อื้อ...ใช่บักหล่าค๊าบคนนั้นมั้ยวะ..ที่ในไอจีขึ้นเต็มฟีดอ่ะ หนุ่มขอนแก่น แต่หน้าคล้ายเกาหลี พูดไทยชัดแจ๋ว โคตรคิวท์อะ!" : พริกแกง
"คนนั่นแหละค่ะเพื่อน! กูเพิ่งฟอลไปเมื่อเช้า ขาวตี๋ ขาเรียว ผิวดี ผมตั้ง โอ๊ย! กูใจบาง" : ดาด้า
"ใจบางเหรอ? กูว่าใจแฉะมากกว่า!" มึงอยากเคี้ยวน้องเขาล่ะสิ ดูสายตากูนึกว่าปอบจ้องจะกินตับเด็ก : มะนาว
"แหมอีนาว อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ คืนก่อนกูเห็นมึงกดไลค์รูปน้องเขาไปสามสิบกว่ารูป กดรัวขนาดนั้น ชัดมากว่ามึงกำลังจ้องน้องเขาเหมือนกัน" : ดาด้า
"แต่น้องมันน่ารักจริงๆว่ะ นี่ถ้าไม่ติดว่ากูมีผัวนะ กูจีบไปล่ะ" : พิ้งค์พลอย
"ดีที่มึงยังรู้ตัว งั้นก็เลิกจ้องน้องเขาได้ละ มึงหมดสิทธิ์ค่ะ" : ดาด้า
"แล้วอย่างกูที่กำลังจะทิ้งผัว พอจะมีสิทธิ์ไหมวะ" : พริกแกง
"No ! ค่ะเพื่อน มึงอย่ามาประชดผัวด้วยการดึงเหยื่องานดีเขาไปเกี่ยว เดี๋ยวผัวมึงหมายหัวน้องเขาแล้วมันจะยุ่ง เสียดายหน้าหล่อๆของน้องเขาไม่ควรค่าแก่การเอามาแลกตีนผัวมึง" : ดาด้า
"แหม ทำเป็นมาเสียดงเสียดาย กูว่ามึงจะเก็บไว้กินเองมากกว่า" : พริกแกง
"ย่ะ ถ้าน้องเขาชอบแบบกูก็ดีอ่ะดิ เสียดายน้องมันชอบชะนี" : ดาด้าทำหน้าเสียอารมณ์สุดๆ
"พวกมึงอ่ะตกรอบกันทุกคนค่ะ อย่างน้องดีเซลล์ต้องเหมาะกับกู สวย โสด สด คุณสมบัติพร้อมมาก" : มะนาวยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม พร้อมโชว์หน้าจอมือถือที่กำลังคุยแชทกับหนุ่มน้อยคณะนิเทศที่กำลังเป็นที่พูดถึงในหมู่สาวๆ
"อีนาว มึงมันร้าย พวกกูอุตส่าห์จ้อง มึงคุยกับน้องเขาแล้วเหรอ" : ดาด้า
"ร้ายน่ะมึง ไวฉิบหาย" : พริกแกง
"โอ๊ยยย~ บักหล่าค๊าบของกู เสร็จมึงจนได้ อีนาวกูตัดเพื่อนกับมึงตั้งแต่ตอนนี้เลยดีไหม" ดาด้า
"ช่วยไม่ได้ ก็เด็กมันวิ่งเข้ามาหากูเอง"
"ยังไง ? ไหนเล่า" : ดาด้า พริกแกง พิ้งค์พลอยรีบจับกลุ่มกรูเข้ามาหามะนาวทันที
"ก็ตั้งแต่ที่กูกดไลค์น้องเขาแหละ ไม่กี่นาทีน้องมันก็ทักแชทมา" มะนาว
"เร็วขนาดนั้น แปลว่าน้องมันก็สนใจมึงอยู่แล้วดิ" พริกแกง
"อืม..น้องบอกปลื้มกูตั้งแต่เห็นกูตอนรับน้องแล้ว และอีกอย่างน้องเขาเป็นน้องรหัสกู แต่มึงเชื่อไหม กูพึ่งจะรู้ก็ตอนที่น้องทักมาคุยนั่นแหละ"
"เชี้ย! พรหมลิขิตชัดๆ หรือนี่จะเป็นเนื้อคู่มึงวะ" : ดาด้า
"งื้อออ กูอิจฉา มีเด็กมาหาถึงที่ มึงอย่าปล่อยไปนะมะนาว ถ้าให้เลือกระหว่างพี่ทัพกับน้องดีเซลล์ กูเชียร์น้องดีเซลล์สุดใจ" : ดาด้า
"งื้ออ กูด้วย เต็มสิบกูไม่หักเลย" : พริกแกง
"เท่าที่กูดูๆมา น้องนิสัยดีกว่าไอ้พี่ทัพร้อยเปอร์เซ็นต์" : พิ้งค์พลอย
"กูก็ไม่ได้ตาบอดขนาดนั้นนะ ระหว่างเด็กกับโคแก่ กูก็ต้องเลือกเด็กดิวะ ไอ้พี่ทัพจอมกะหล่อน กูไม่เอามาทำพันธุ์หรอก"
"เออดี ถือว่ามึงยังปกติดีอยู่" : ดาด้า
"งั้นคืนนี้มึงเรียกน้องมาหาได้ป่ะ อยากรู้จังตัวจริงกับในรูปอันไหนมันจะใหญ่กว่ากัน" : พริกแกงทำหน้าตาทะเล้น
"อะไรที่ว่าใหญ่ มึงพูดให้เคลียร์" : มะนาวทำท่าทีอย่างรู้ทัน
"เอ้า ก็........" : พริกแกงชี้ไปที่รูปน้องดีเซลล์ที่ดูเหมือนตรงเป้ากางเกงจะล้ำหน้า โดดเด่นจนเป็นที่พูดถึงในหมู่สาวๆ นอกจากหน้าตาก็มีตรงนั่นแหละที่ทำสาวๆกรี๊ดกราดกันใหญ่
"อีเพื่อนแรด กูจะฟ้องผัวมึง" : ดาด้าหัวเราะชอบใจ
"กูจะบอกพี่ขุนว่ามึงนั่นแหละที่ชี้นำกู" : พริกแกงทำหน้าตาท่าทางไม่สะทกสะท้าน ก่อนจะแบะปากใส่ดาด้า
"หืม..แรดเองแต่เสือกดึงกูเข้ามาเป็นเหยื่อ กะจะให้ผัวมึงกระทืบกูหรือไง" ดาด้า
"งั้นมึงก็เงียบๆปากเอาไว้ อย่าพูดมาก ให้กูมองน้องดีเซลล์ให้หัวใจพอกะชุ่มกะชวยก็พอ"
"ถ้าจะขนาดนั้น มึงก็หาเด็กมาเลี้ยงสักคนเถอะ" ดาด้า
"มึงอยากให้กูตายก่อนหมดอายุไขหรือไง" พริกแกง
"พวกมึงนี่นะ กัดกันได้ตลอดเวลาจริงๆ"
เสียงหัวเราะของกลุ่มสาวๆ ดังกลบเสียงเบสไปชั่วขณะ มะนาวยกแก้วขึ้นชนกับเพื่อน ก่อนจะเอนตัวพิงพนักโซฟา มองไปที่ประตูทางเข้าสายตาวาววับอย่างนักล่า
"ออกมาสนุกกันหน่อยสิคะเด็กดี พี่สาวรออยู่~"
กดส่งข้อความไปชวนหนุ่มหล่อน้องปีหนึ่งให้ออกมาสนุกด้วยกัน ดูซิ....น้องรหัสสุดหล่อจะกล้ามาจริงๆหรือเปล่า คืนนี้พวกเธอไม่ได้มาแค่เมาท์มอย...แต่ถ้าบักหล่าค๊าบมา สี่สาวสวยก็พร้อมจะดันเพื่อนรักให้จัดหนักจัดเต็ม หยอดขนมจีบใส่น้องเต็มระบบ แต่หารู้ไม่ว่าอีกด้านหนึ่งของผับ มีกลุ่มชายหนุ่มกำลังหมายหัวบักหล่าค๊าบของพวกเธอออยู่
"ไอ้เหี้ย อ่อยเมียชาวบ้านเรี่ยราด" : ขุนศึก
"เออ กูว่ามันชักจะเด่นเกินหน้าเกินตาไปแล้ว" : เสือใต้
"หึ....หาว่ากูเป็นโคแก่ คืนนี้กูจะให้ยัยเด็กแสบได้ลิ่มลองความแซ่บของโคแก่ตัวนี้สักน้ำ ดูซิจะกล้าวิ่งแจ่นไปจีบไอ้หนุ่มหน้าอ่อนคนนั้นอีกหรือเปล่า"
บรรยากาศฝั่งโต๊ะสามหนุ่มเริ่มเดือดจัด คนที่เหมือนจะนิ่งที่สุดอย่างจอมทัพ กลับเป็นคนที่พร้อมก่อวินาศกรรมมากกว่าใคร เพราะไอ้คำว่าโคแก่ที่เธอพูดถึงเขา มันแทงใจเขานัก ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครกล้าพูดถึงเขาแบบนี้มาก่อน ฉายาหล่อร้ายอย่างเขา ที่สาวๆต่างวิ่งเข้าหา แต่สำหรับเธอเขาเป็นผู้ชายที่ไร้เสน่ห์ขนาดนั้นเลยหรือ ถ้าคืนนี้ไม่สั่งสอนคนดื้อให้รู้จักอยู่กับร่องกับรอย ก็ไม่ต้องมาเรียกเขาว่า "เสือร้ายแห่งคณะวิศวะอีกต่อไปแล้ว"