@โรงจอดรถชั้นใต้ดินของผับ เสียงรองเท้ากระทบพื้นคอนกรีตดังก้องในพื้นที่มืดสลัว แสงไฟฟลูออเรสเซนส์ที่กระพริบอยู่เป็นจังหวะ จอมทัพกระชากมะนาวลงบันไดหนีไฟมาจากผับอย่างรวดเร็ว "พี่ทัพ! พอได้แล้ว!" มะนาวพยายามดึงตัวเองออกจากมือเขา "อยู่นิ่งๆ ถ้าไม่นิ่งอย่าหาว่าพี่ทำรุนแรง" "พี่บ้าไปแล้วหรือไง มีสิทธิ์อะไรมาฉุดกระชากลากหนูมาแบบนี้" "ลืมไปแล้วเหรอว่าพี่เป็นแฟนเธอ" "แฟนบ้าอะไรกัน พี่จะจริงจังไปทำไม เราเป็นแค่แฟนทดลอง ไม่ใช่แฟนจริงๆสักหน่อย" "ไม่จริงจัง ไม่จริงจังแล้วมาหลอกปั่นหัวพี่แบบนี้น่ะเหรอ" "หนูไปปั่นหัวพี่ตอนไหน" "เธอไม่รู้จริงๆหรือแค่แกล้งทำเป็นไม่รู้กันแน่ พี่ไม่สนุกด้วยนะมะนาว" "หนูก็ไม่สนุกเหมือนกัน ไม่สนุกที่พี่คิดจะหลอกหนู ไม่สนุกที่พี่เอาหนูมาเป็นของเล่นของพี่" "มันไม่ใช่แบบนั้น" "อย่ามาตอแหลนะ หนูไม่ใช่ผู้หญิงใสซื่อไร้เดียงสาที่จะไม่รู้ว่าสิ่งที่พี่พูดมันหมายถึงอะไร" "