Pigil-pigil ko ang hininga ko.
Hindi ko mawari kung tatakbo ba ako o maghihimatay-himatayan? Kahit ang utak ko puro kalokohang paraan na ang naiisip dahil sa sobrang kaba. Ano at nasa likuran ko ang lalaking kay tagal kong iniwasan?
Bakit ganito kaaga ko naman siya' nakita? Nanginginig ang tuhod ko, nanlalambot ang buong katawan ko nang mas lalo pang pumailalim ang mga titig niya saakin.
"E-excuse me" nauutal kong utas bago umayos ng pagkakatayo.
Mariin akong pumikit para mag-ipon ng tapang bago humarap sa likuran kung nasaan siya. Ngunit nang pagtalikod ko ay nawala na siya.
Saan napunta yun? Namalikmata lang ba ako? Lumingon-lingon pa ako sa paligid, imposibleng hindi totoo ang nakita ko.
Kanina lang ay nasa likuran ko si Blain at nakatitig ng diretso sa mga mata ko.
"Momm
