บ่วงปรารถนาเมียบำเรอ

ความสัมพันธ์เริ่มต้น...2 NC+++

“ถ้ามีอะไรที่ไม่สบายใจก็บอกป้าแล้วกัน ป้าเป็นห่วงเอ็งนะ อย่าเก็บความทุกข์ไว้คนเดียว” นางสมจิตเอ่ยด้วยความจริงใจ

“ไม่มีอะไรหรอกจ่ะป้า ทำงานกันต่อเถอะค่ะ เดี๋ยวเราเตรียมมื้อเช้าคุณผู้หญิงกับนายหัวไม่ทัน” ไข่มุกบอกปัดไปทันที เธอไม่อยากให้นางสมจิตสนใจเรื่องอาการของเธอนัก เพราะหากสงสัยแล้วอาจจะจับผิด หรือบางครั้งอาจจะจับผิดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอและคชาได้

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เดี๋ยวรีบทำอาหารกันเถอะ ใกล้เวลาตั้งโต๊ะแล้ว” นางสมจิตกล่าวก่อนที่จะรีบลงมือปรุงอาหาร ซึ่งฝีมือของนางนั้นทำให้คุณหญิงภาวินีและคชาติดใจ จนนางต้องปรุงอาหารให้ทั้งสองคนทานเองทุกมื้อ ส่วนคนที่มีฝีมือพอจะใกล้เคียงบนางหน่อยก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คนนั้นก็คือไข่มุก แต่นางก็ยังไม่กล้าปล่อยมือให้ไข่มุกปรุงอาหาร นางได้แต่ให้ไข่มุกช่วยเป็นลูกมือ และรอวันเวลาที่เหมาะสม ที่จะว่างมือให้ไข่มุกเป็นคนดูแลอาหารของเจ้านายทั้งสอง

“จ่ะป้า” ไข่มุกกล่าวก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำอาหารต่อด้วยความตั้งใจ

เมื่อถึงตั้งโต๊ะรับประทานอาหารเรียบร้อยแล้ว นางสมจิตก็ทำหน้าที่ไปแจ้งคุณท่านทั้งสอง เพียงไม่นานทั้งคุณภาวินีและคชาก็ลงมาที่โต๊ะรับประทานอาหาร ก่อนที่จะเริ่มรับประทานมื้อเช้าของสองคนแม่ลูก สายตาของคชานั้นไม่ได้สนใจมองมาที่ไข่มุกเลยสักนิด เขาทำราวกับว่าเธอไม่มีตัวตน นี่สินะ บทเรียนที่แสนเจ็บปวด กับการมอบร่างกายและหัวใจให้คนรวยอย่างเขาปู้ยี้ปู้ยำเป็นว่าเล่น

คนที่ต้องเจ็บปวดคงมีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้น แต่ทำยังไงได้ล่ะ ในเมื่อเธอลงไปเล่นในเกมนี้แล้ว และตอนนี้เธอก็ไม่สามารถถอนตัวออกจากเกมส์ที่ไม่แฟร์นี้ได้เลย เธอได้แต่หวังให้วันที่เขาเบื่อเธอมาถึงเร็วๆ เธอจะได้ไม่เจ็บปวดหรือถลำลึกไปมากกว่านี้ ก่อนที่เธอจะไม่สามารถตัดใจจากเขาได้