ลลิล...
คืนนั้น...
"พี่คิมคืนนี้อิ๊งจะนอนเฝ้าพี่นะ"
"ไม่เป็นไรพี่ว่าอิ๊งกลับโรงแรมก่อนก็ได้นะพรุ่งนี้ค่อยมาเยี่ยมพี่"
"ไม่เอาอ่ะ>หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...
ตอนนี้คุณคิมได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วแต่ต้องไปพักฟื้นที่บ้านต่อเพราะแผลยังไม่หายดีร้อยเปอร์เซ็นต์ ส่วนคุณอิ๊งหลังจากวันนั้นเธอก็จะมาที่บ้านของคุณคิมหันต์ทุกวันแต่เธอไม่ได้มาหาแคเขาหรอกนะเธอมาชวนฉันออกไปเที่ยวข้างนอกไปเป็นเพื่อนซื้อของแม้ว่าคุณอิ๊งบอกว่าฉันคือเพื่อนของเธอแต่คนภายนอกเค้าคงไม่ได้มองแบบนั้นเพราะการแต่งตัวของฉันกับคุณอิ๊งเราต่างกันมากฉันไม่ได้อยากดูถูกตัวเองหรอกนะแต่มันเป็นแบบนั้นจริงๆ ส่วนงานที่ผับฉันไม่ได้ไปทำแล้วเพราะคุณคิมอ้างว่าได้พนักงานคนใหม่แล้วเพราะฉันหยุดงานไปนานเกินไป เขาพูดเหมือนฉันเป็นคนผิดทั้งที่ฉันไม่ได้อยากหยุดงานเลยแต่เพราะฉันต้องดูแลเขาตอนอยู่โรงพยาบาล แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะแม่ก็ไม่ได้มาขอเงินฉันอีกแล้วซึ่งน่าแ
