บทที่หก

2180 Words

“มองอะไรวะไอ้รบ” เตชินเอ่ยถามขณะมองตามสายตาเพื่อน ช่วงหลังนี้นักรบทำตัวประหลาดกว่าเดิมเยอะ ปกติมาเที่ยวผู้หญิงมันไม่เคยขาดมือ นี่ทำเหมือนลด ละ เลิกเสียอย่างนั้น ขนาดคู่ควงสุดโปรดอย่าง ‘พริมา’ ดาวมหาลัยที่อยู่กับนักรบนานกว่าใครยังไม่เฉียดใกล้เลยช่วงนี้ เมื่อก่อนทุกคนต่างรู้ดีเจอพริมาที่ไหนย่อมมีนักรบที่นั่น แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป เพราะชายหนุ่มไม่เรียกใครมานั่งด้วยสักคน นักรบแค่นั่งจิบเหล้าคนเดียวพร้อมฟังดนตรีด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มอารมณ์ดีแบบสุด ๆ บ้างก็เหม่อลอยราวกับคิดถึงใครสักคนตลอดเวลา ซึ่งเตชินคิดว่าคำตอบทั้งหมดน่าจะอยู่ที่ดาริกา รุ่นน้องปีหนึ่งที่นักรบเพิ่งเกี่ยวข้องด้วยไม่นานมานี้ “เปล่า” ชายหนุ่มเอ่ยสั้น ๆ แต่นัยน์ตาเปล่งประกายสื่อความในใจหมดสิ้น “กั๊กไว้ทำไมวะ ก็เห็นอยู่มึงมองชั้นล่างไม่ห่างแสดงว่าต้องมีอะไรน่าสนใจ” พอฟังคำปฏิเสธมีหรือคนรู้จักกันยาวนานจะเชื่อ ‘หัสดิน’เพื่อนในก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD