รินดาพูดอ้างไปเรื่อย ทั้ง ๆ ที่เธอไม่ได้หลับเลย แต่กำลังผ่าวร้อน กับสิ่งที่เกิดขึ้นต่างหากล่ะ “มาซิคะ...ออกมากินข้าวกัน กวินทร์ลงไปซื้อเบียร์น่ะ เดี๋ยวคงขึ้นมา” “อ๋อ...กวินทร์ไม่อยู่เหรอ?” รินดาค่อย ๆ เดินออกไปนั่งที่้เก้าอี้ ตัวที่น้องสาวถูกคนสัปดนระเริงกาม “พี่รินกินซิคะ กินเยอะ ๆ บนโต๊ะนี้ มีแต่ของอร่อย ๆ ทั้งนั้น กวินทร์เขาทำเองเลยนะ” “จริงเหรอ คนหื่นกามอย่างนั้น ทำกับข้าวเป็นด้วยเหรอ?” เธอพึมพำกับตัวเอง พลางมองผัดมะเขือยาว แตงกวาผัดไข่ กับอาหารอีกสองสามอย่างบนโต๊ะ “พี่ริน...อ่ะนี่ ของที่พี่ชอบ กินเยอะ ๆ นะ” ลัดดาตักผัดมะเขือยาวใส่ในจานของรินดา “ว๊าย...” “อะไรคะ พี่รินเป็นอะไร ร้องทำไมน่ะ?” “ปะ...ปะ...เปล่าจ้า คือพี่แค่...เอ่อ...คือมันร้อนน่ะ มะเขือยาวมันร้อน” “เอ๊ะ...แต่กวินทร์ เขาผัดเอาไว้นานแล้วนะ...อ้าว นี่ไง พ่อครัวคนเก่ง มาพอดีเลย” “วันนี้ ผมขอเลี้ยงเบียร์เอง เพื่อเ