ด้านริชาร์ทพอเข้ามาในบ้านปู่ของเขาก็เรียกให้มาคุยกันให้รู้เรื่อง โดยมีทั้งธีทัต รันทิชา และชยุตร่วมอยู่ด้วย
“แกรู้ไหมว่าวันนี้แกทำอะไรลงไปเจ้าริก ทำไมไม่รู้จักคิดถึงผลที่จะตามมาบ้างห้ะ” นิรุจต่อว่าหลานชายทันทีที่ทุกคนนั่งลงที่โซฟารับแขก
“ผมไม่รู้ครับ ตอนนั้นผมหวงผมหึงรมิดาจนควบคุมตัวเองไม่ได้ ปู่ก็เห็นนิครับว่าพ่อของเธอกำลังจะให้เธอหมั้นกับผู้ชายคนอื่น ทั้งที่ผมที่เป็นผัว อ่อ เป็นสามีนั่งอยู่ตรงนั้น” ริชาร์ทพูดออกไปอย่างทนไม่ไหว เพราะใครไม่เป็นเขาก็ไม่รู้หรอก
“แล้วแกแต่งงานกับเขาแล้วรึไงถึงแสดงตัวแบบนั้น ฉันจะบอกแกให้นะเจ้าริกว่าไม่มีพ่อคนไหน จะยอมให้ลูกตัวเองมีสามีโดยที่ไม่ได้แต่งงานแบบนั้น แล้วนี่ผู้หญิงเขาเสียหายแค่ไหนที่แกไปพูดแบบนั้นต่อหน้าทุกคน ” นิรุจพูดออกไปอย่างใช้เหตุผล
“ผมขอโทษครับคุณปู่ ผมโง่เองที่ทำอะไรขาดสติไป” ริชาร์ทพูดอย่างสำนึกผิด ก่อนจะก้มหน้าลงอย่างเศร้า
“เอาล่ะ ใน
