เมื่อกลับมาถึงบ้าน ชนิสาก็บึ้งตึงใส่บูมทันที ด้วยความไม่พอใจ
"นี่แกจะโกรธฉันอีกนานไหมยะ"
"บูมก็รู้ว่านิสาไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไรกับเขา"
"ฉันรู้ แต่เขาดูอยากอยู่กับแกมากเลยนะนิสา"
"พอเลยบูม"
"พ่อของลูกเลยนะนิสา จะเกลียดอะไรเขาขนาดนั้น"
"ไม่ได้เกลียด"
เธอค่อยๆ ลืมทุกอย่างที่เขาเคยทำไม่ดีกับเธอไป แต่เมื่อมาเจอหน้าเขาอีก ทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิม เขาทำร้ายเธอ ทำร้ายเธอ...
"นะ ถือว่าฉันขอ แกไม่ได้ไปในนามพนักงานเขานะ แกไปในนามนักท่องเที่ยว"
"นิสา ไม่ไป"
"นิสา เขาลดให้ฉัน 70% เลยนะ เหมือนได้ที่พักฟรี แกคิดดู 2 คืน 3 วัน ฉันจะหาที่ไหนได้แบบนี้"
"บูม!" นิสาจ้องบูมด้วยสีหน้าไม่พอใจ
"นะๆ นิสา แกจะโกรธฉันก็ได้ แต่ไปเถอะนะ ไม่มีแกฉันแย่แน่ๆ เขานัดฉันไปเซ็นสัญญาแล้วด้วย ฉันขอเถอะนะ ช่วยบริษัทผัวฉันสักครั้ง"
"ผัว?" นิสาพูดขึ้นด้วยความตกใจ
"ว๊ายยย" บูมพูดพร้อมกับเอามือปิดปาก หันมองซ้ายมองขวา
