Chapter 6
1096 Words
Dino
"Bukas na bukas aalis tayo dito at iiwan natin dito ang bangkay ni Collin at luluwas tayo pabalik ng Maynila na para bang wala lang ng yari tapus sasabin natin sa mga magulang ni Collin na pag dating natin sa maynila humiwalay siya satin sa paguwi. Papalabasin natin na wala siya." wika ni Marie.
"Nahihibang na ba kayo guys para kayong demonyo kong magsalita. Parang hindi niyo siya kaibigan." wika ulit ni Nobert.
"Wow nagsalita ang hindi dimonyo. Akala mo ba hindi ko nakita ang ginawa mo kaninang pang boboso habang naliligo si Collin." wika naman ni Teddy.
"Tumahimik ka wala kang alam, ilagay mo ang bibig sa lugar!" wika naman ni Nobert.
Nanatili lang akong nakatulala sa kanila. Nang dahil sakin na matay ang babaeng mahal na mahal ko at ngayon nagkakagulo na ang lahat. Kasalan ko lahat ng to, kasalanan ko kong bakit kami ngayon nagaaway, kasalanan ko lahat ng to dahil sa kabobohan ko pati mga kaibigan ko nagaaway na.
"Wala alam ah! Sino bang niloloko mo? Akala mo hindi ko alam ang secreto mo? kong paano niyo niloko si Dino!" wika ni Teddy.
Agad akong napatayo ng marinig ko ang pangan ko. Anong na naman ba to. May hindi pa ba ako alam sa relasyon namin ni Collin? May mga secreto pa ba akong dapat malaman? Akala ko ba wala na sila ni Nobert pero ano tong naririnig ko mula sa bibig ni Teddy? Niloloko lang ba ako ni Collin?
"Tumahimik na nga kayo dyan ang mabuti pa. Tulongan na nating iligpit ang banggay ni Collin, dahil na natin ito sa ginta ng gubat kong saan may malaking kweba doon na pwedi natin paglagyan ng bangkay niya at bukas na bukas aalis na tayo sa islang ito." wika ni Merry Ann.
"Hindi tayo makaka alis dito bukas dahil sa susunod pa na linggo darating ang banggka na nagdala satin sa resort na to." wika ko at laking gulat ko ng biglang akong sinuntok ni Ronnie.
"Gago! Anong pinagsasabi mong hindi tayo makaalis dito eh wala ka naman palang kwentang kaibigan!" wika niya pa ulit.
"Pwedi bang tumahimik na nga kayo! Ilang bisis ko bang dapat sabihin sa inyo na hindi na kayo mga bata para magaway! Hindi ito ang panahos para maki pagsuntokan!" wika ni Marie.
"Ang mabuti pa iligpit na lang natin ang dapat iligpin at gawin na plano na na isip ni Marie. At manghihintay tayo dito hanggang sa dumating ang sundo natin maliwanag ba! Kong sino man ang lalabag sa pinagusapan natin alam niyo na ang pwedi mangyari sa inyo!" pagbabanta ko.
"Dino hindi mo pwedi gawin sa kanya to! Akala ko ba mahal mo pero bakit mo ginagawa to." wika ni Nobert at ma bilis niyang hinawakan ang damit ko.
"Kong gusto mo siyang iligtas, sige magpakahero ka. Tignan natin kong hindi ka papatayin ng magulang niya."
"Wala ka talagang puso!"
"Wag kang magsalita ng ganyan. Masakit para sakin na gawin to pero ayoko makolong!"
"Nobert, kong hindi mo gusto ang napagusapan. Pwedi mong kunin ang bangkay ni Collin. Basta sisiguradohin mo lang na hindi madadawit ang pangalan namin!" pagbabanta sa kanya ni Kriss.
Hindi na kaming umimik at agad na namin sinagawa ang plano kahit labag sa kalooban namin lahat kailangan namin gawin to para naman maligtas namin ang mga sarili namin. Kilala ang pamilya ni Collin na walang sinasanto kahit sino. Demonyo pa sila sa demonyo kong magalit. Kaya kong may kasalanan ka mang nagawa sa kanila ihanda mo na ang sarili mo dahil hindi kana sisikatan ng araw. Ganon sila kasama.
"Nobert isip mo na para rin sakabutihan ng lahat itong ginagawa natin!" wika naman ni Merry Ann.
"Hayaan niyo na siyang magisip dyan!" wika ko.
"Sige, gawin niyo lang ang gusto niya pero hindi ko maipapangako na pagdating natin sa maynila wala akong sasabihin!" wika nito at hindi na lang siya namin pinansin pa.
Agad na namin binalutan ang katawan ni Collin sa pastic at sabay na inilagay ito isang malaking kahon. Masama na kami kong masama. Ito na lang ang tanging naiisip namin para indi ma pahamak ang mga buhay namin.
Agad na namin dinala ang banggkay ni Collin sa ginta ng gubat kahit ma dilim tinahak namin lahat pra ma kasigurado na wala ni isa sa amin ang magtatangkang sumira ng kasudoan.
Sorry mahal kailangan kong gawin to ayoko pang mamatay, nagbago na ang isip ko. Patawarin mo sana ako dahil hindi ko magawang ipaglaban ka sa mga kaibigan natin. Sana ma intindihan mo na gusto ko lang iligtas ang sarili ko laban sa pamilya mo. Alam ko kong ano ang pweding gawin nila samin pag nalaman nila ang totoo. Kaya sana maintindihan mo kong bakit ko ginagawa sayo to.
"Nan dito na tayo " wika ni Marie ng makarating kami sa kweba na tinutokoy niya.
"O ano pang hinihintay niyo ilagay niyo na sa loob ng kweba ang banggak niya!" utos ni Merry Ann kay Kriss, Ronnie at Teddy.
"Paalam Collin!" wika ni Nobert.
"Hanggang sa muli nating pagkikita!" Wika namn ni Let-let.
"Sana mapatawad mo kasi dahil sa ginawa naming magtatago sayo." wika naman ni Bern.
"Asahan mo dadalawin ka parin namin dito." wika ni Merry Ann.
Ng maipasok na nila ang bangkay ni Collin sa loob ng kweba agad na kaming nagsindi ng kandila sa labas nito at nagalay ng isang panalangin.
"Sana matahimik ang kalolowa mo." wika ko.
"Sorry dahil kinailangan namin gawin to sayo. Sana ma patawad mo kasing lahat." wika naman ni Let-let.
---
Someone
Ano kayang ginagawa nila doon. Bakit kaya sila nagsisindi ng kandita sa labas ng pinagbabawal na kweba at ano ginagawa nila dito sa ginta ng gubat ng ganitong oras. Hindi ba sila na tatakot sa pweding mangyari sa kanila dito?
Agad ko ng hinawakan ang mga gamot na hawak hawak ko.
"Mahal na panggagamot isang banggkay ang kanilang inilibing sa ipinagbabawal na kweba." wika ng batang nasa tabi ko.
"Tumahimik ka nga dyan baka may makarinig satin dito."
"Pero mahal na manggagamot na raramdaman ko na may ginawa silang masama sa kanilang kaibigan." wika pa niya.
"Pano mo na laman?"
"Kasi sinondan ko sila. Mahal na mangagamot kailangan natin mailigtas ang babae hindi pa siya patay."
"Hinaan mo lang ang bosis mo, baka ma rinig nila tayo."
"Pero mahal na manggagamot paano ang babae? Kailangan niya ng dulong natin."
"Hintayin mo na natin silang ma kaalis. Puputahan natin agad ang babaeng sinasabi mo."
"Paano na po ang mga ligaw na kaluluwa sa kweba."
"Nagdasal na ako hindi nila tayo magagambala."
Pagkaalis na sila pupunta agad kami sa loob ng kwenba at doon nga na kita namin ang isang malaking kahon.
"Nan dyan po sa loob ang babae. Tulongan na natin siya."
"Akong bahala sa kanya. Magdasal ka na dyan at wag kangtitigil."
Mabilis kong binuksan ang kahon at sinira ang plastik. Kinapa ko agad ang pulso niya.
"Wala na siyang buhay."
---
- Writer
