เมื่อคิดว่าจะขัดขวางและไม่ยอมรับสะใภ้อย่างเพียงเพ็ญ คุณหญิงพิชญาก็รีบตามหาผู้หญิงที่บุตรชายอ้างถึง ด้วยอำนาจเงินที่มี ทำให้เพียงไม่นานคุณหญิงพิชญามาหยุดอยู่ที่ร้านขายขนมคุณพราว ท่านยืนมองอยู่สักพัก สิ่งที่ท่านเห็นคือผู้หญิงสาวสวยคนหนึ่งทำมาหากินอย่างขยันขันแข็ง แน่นอนว่าหากเป็นชาวบ้านทั่วไปคงพอใจที่ได้สะใภ้ตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากินแบบนี้ แต่กับคุณหญิงพิชญามันไม่ใช่
ต้นตระกูลของท่านสืบเชื้อสายเจ้าขุนมูลนายมาตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษ แต่จะต้องมารับสะใภ้ที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าแบบนี้ คุณหญิงพิชญารับไม่ไหว ท่านมองหญิงสาวอยู่พักใหญ่ก่อนที่ท่านจะสอดส่ายสายตามองหาเด็กที่บุตรชายอ้างว่าเป็นหลานชายของท่าน ซึ่งก็ไม่พบแม้แต่เงา แต่ท่านไม่รู้เลยว่าเวลาที่ท่านมาหาเพียงเพ็ญนั้นคือเวลาที่เด็กชายโชกุนไปโรงเรียน สิ่งที่เกิดขึ้นมันยิ่งทำให้คุณหญิงพิชญาเข้าใจผิดมากขึ้น ท่านจึงเดินเข้าไปหาหญิงสาว ที่กำลังช่วยลูกน้องขา
