ทวงรักคืนเสน่หา

มันคือวันไนท์...1

“ขอบคุณมากนะเชน หวังว่าจากนี้ไป เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้มันจะหายไปจากความทรงจำของเราทั้งคู่ เราจะคงไว้ซึ่งมิตรภาพที่ดีต่อกันนะ” เพียงเพ็ญพูดเองเออเอง เธออยากให้เรื่องนี้มันจบๆ ไปเสีย เธออยากออกไปจากที่นี่แล้ว การต้องอยู่เผชิญหน้าเชนแบบนี้ เธอสงสารทั้งตัวเองและเชน ที่ต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแบบนี้ และทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะเธอคนเดียว

“งั้นเราไปก่อนนะ อย่าลืมล่ะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้เราพร้อมที่จะรับผิดชอบพราวเสมอ” เชนกล่าวก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แล้วคว้าเสื้อผ้าที่ทิ้งระเกะระกะมาสวมใช่ ก่อนที่เขาจะเดินออกไปจากห้องพักของเพียงเพ็ญ

ส่วนเพียงเพ็ญเมื่อร่างสูงลับตาเธอไปแล้ว เธอก็ก้มหน้าร้องไห้ออกมาด้วยความปวดใจ การอยากเอาชนะ ความอยากรู้อยากเห็น ผสมกับฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอกล้าทำเรื่องนี้ แต่มาตอนนี้เพียงเพ็ญกำลังรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เธอได้ทำลงไป หญิงสาวจึงร้องไห้ออกมาอย่างไม่สามารถกลั้นมันไว้ได้ เธอจะร้องไห้ให้เต็มที่ แล้วลืมเรื่องนี้ไปจากใจ ทิ้งความทรงจำทุกอย่างไว้ตรงนี้

เรื่องทุกอย่างก็จบลงไปแบบนั้น จนกระทั่งหนึ่งเดือนต่อมา ความผิดปกติก็เกิดขึ้นกับเพียงเพ็ญ ประจำเดือนที่เคยมาสม่ำเสมอ บัดนี้เคลื่อนไปหลายวันแล้ว แต่เธอก็ยังคิดว่าคงไม่เป็นไรหรอก เพราะเธอรับประทานยาคุมกำเนิดฉุกเฉินหลังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนั้น

แต่เมื่อมันผ่านไปหลายวันเข้า เพียงเพ็ญก็อดรนทนไม่ไหว เธอจึงรีบไปซื้อที่ตรวจตั้งครรภ์มาตรวจ แล้วผลก็ออกมาไม่ผิดจากที่คิดมากนัก นั่นก็คือเธอตั้งครรภ์ เพียงเพ็ญมีอาการหน้าเสียอย่างเห็นได้ชัด ความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนที่มันเกิดขึ้น มันกำลังทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล

เธอจะทำอย่างไรดี เธอควรจะบอกเชนใช่มั้ย ในเมื่อเขาบอกว่าเขาจะรับผิดชอบผลของการกระทำคืนนั้น เรื่องมันใหญ่เกินกว่าที่เธอจะแก้ปัญหาเพียงคนเดียวได้ เพียงเพ็ญจึงตัดสินใจติดต่อไปหาเชน และก็นัดพบเขา ซึ่งตอนนี้เชนไปช่วยงานที่บริษัทของครอบครัวเขาอยู่

เธอจึงมานั่งรอชายหนุ่มอยู่ที่ห้องรับแขก ระหว่างที่เชนยังทำงานไม่เสร็จ และระหว่างที่เธอนั่งรออยู่นั้น เธอก็ได้ยินพนักงานสองคนที่เดินผ่านไปคุยเรื่องของเชน

“เสียดายจัง คุณเชนมาอยู่ที่นี่อีกแค่แป๊ปเดียว เขาก็จะบินไปเรียนต่อต่างประเทศแล้ว นี่ฉันก็หมดโอกาสทอดสะพานไต่เต้าเป็นภรรยาเจ้าของบริษัทน่ะสิ” พนักงานหญิงอีกคนหันมาพูดพนักงานหญิงคนที่เดินมาด้วยกันอย่างไม่ค่อยชอบใจนัก