“หากต้องเลือกระหว่าง ‘นางระบำ’ กับ ‘นางบำเรอ’ ถ้าฉันเป็นเธอ...ฉันขอเลือกเป็นนางบำเรอของมหาเศรษฐี ดีกว่าไปเป็นนางระบำเปลือยให้พวกกรรมกรลูบคลำ” นอร่าห์กล่าวออกมาจากประสบการณ์ตรงของหล่อน
“อาชีพนางระบำ…ทำนายถึงอนาคตในบั้นปลายได้เลยว่าวันหนึ่งเธอก็จะตกต่ำ และกลายไปเป็นโสเภณีประจำบาร์ไปในที่สุด เหมือนที่ฉันเคยเป็นมาก่อน”
กล่าวจบนอร่าห์ก็หันมาคว้าแก้วเหล้าขึ้นกระดก พริ้มตากับรสชาติของเหล้า
“ดื่มด้วยกัน เหล้าเป็นความสุขง่ายๆที่ควรจะฉกฉวยเอาไว้” หล่อนเอ่ยชวนแขกผู้มาเยือน
โซเฟียกระดกเหล้าตามอย่างว่าง่าย กำซาบเอาความขมปร่าของเหล้ารัมไว้ในซอกลิ้น เหมือนอยากละเลียดรสชาติของมันให้นานแสนนาน ราวกับรู้ว่าในยามจน สุราก็มีค่าเกินกว่าจะรีบกลืนลงคอ
จากนั้นจึงนิ่งฟังนอร่าห์กล่าวต่อ
“อาชีพนางระบำ แม้จะได้เงินดี...ทว่าเธอก็ต้องผ่านแต่ละคืนไปพร้อมๆกับมือไม้ของใครต่อใคร มากหน้าหลายตาจนนับไม่ถ้วน
