ตอนที่ 2 ดูถูก
3542 Words
เสียงของคุณพ่อดังขึ้นอีกครั้งคงจะได้ยินเสียงของฉันกับพี่รินท่านถึงได้ออกมาดู
“รินทำไมทำน้องแบบนี้ลูก”คุณพ่อเดินเข้ามาหาฉันก่อนจะพยุงฉันลุกขึ้น
“คุณพ่อก็ลองถามลูกสาวสุดที่รักของคุณพ่อดูสิคะว่ามันทำอะไรเอาไว้”
“แกทำอะไรให้ยัยรินโกรธห๊ะยัยฟ้า”คุณแม่ตะคอกใส่ฉันเสียงดังพร้อมกับจะเข้ามากระชากแขนฉันแต่คุณพ่อก็บังฉันเอาไว้
“นี่คุณมีอะไรก็ค่อยพูดกันอย่าทำรุนแรงกับลูก ฟ้าหนูไปทำอะไรพี่รินลูก”
“พ่อคะฮึกฟ้าไม่ได้ทำอะไรจริงๆนะคะ”
“มันอ่อยผัวริน!!!”
“พี่รินฮึก”
“อีฟ้านี่แกกล้าแย่งของๆพี่แกหรอสันดานแกนี่มันไม่ต่างจากแม่แกเลยนะ”
“คุณ!!! หยุดพูดเรื่องนี้สักที”
“ฮื่อออ”
“พ่ออยากจะเข้าข้างมันก็เชิญแต่รินจะไม่ยอมให้มันมายุ่งกับวีอีก!!!”พี่รินพูดด้วยน้ำเสียงและท่าทางที่ดูโกรธฉันมากก่อนที่พี่รินกับคุณแม่จะเดินออกไป
“ฟ้าทำแบบที่พี่เค้าพูดรึเปล่าลูก”
“ฮึกฟ้าไม่ได้ทำแบบนั้นนะพ่อฟ้าไม่เคยคิดจะแย่งแฟนของพี่รินเลยนะคะ”
“งั้นต่อไปนี้ถ้าตาวีมาที่นี่ลูกต้องระวังตัวให้มากกว่าเดิมรู้ใช่มั๊ย”
“ค่ะพ่อฮึก”
“ไปคืนนี้ไปนอนพักเถอะลูก”
“ค่ะ”
“…หลายวันต่อมา…”
“…v talk…”
“ไอพีทกูมีเรื่องอยากจะให้มึงช่วย”
“ครับเฮีย”
“กูอยากรู้ข้อมูลของน้องสาวรินทุกอย่างมึงช่วยไปสืบมาให้กูหน่อย”
“เอ่อ…เฮียจะเอาไปทำอะไรหรอครับ”
“กูว่ากูอยากได้เด็กคนนั้น”ตั้งแต่วันนั้นที่ผมเจอกับเด็กที่ชื่อปลายฟ้าผมก็รู้สึกถูกใจยัยนั่นผมยังจำจูบที่อ่อนหัดแต่หอมหวานของเด็กนั่นได้เป็นอย่างดีแล้วถ้าผมได้ยัยนั่นมานอนด้วยสักครั้งสองครั้งมันก็คงดีไม่น้อยเลยใช่มั๊ยหละ
“แต่รินญาเธอคงไม่ยอมให้เฮียทำแบบนั้น”
“มึงคิดว่ากูสนใจเรื่องพวกนั้นหรอวะมึงเองก็รู้ดีว่ายัยนั่นเคยเป็นอะไรมาก่อน”
“นี่เฮียรู้หรอครับ”
“กูไม่ได้โง่ถ้ารินญากล้าทำให้กูไม่พอใจชีวิตของยัยนั่นก็คงจะไม่สงบสุขอีกต่อไป”
“ครับเฮียผมจะรีบหาข้อมูลของน้องสาวรินญามาให้ครับ”
หึปลายฟ้าอีกไม่นานเธอกับฉันคงจะได้เจอกันอีกแน่ๆ
@White&dark club
“เฮ้ยไอวีทำไมอยู่ๆวันนี้มึงถึงนัดพวกกูมาแดกเหล้าที่นี่วะ”เพื่อนผมที่ชื่อไนท์พูดขึ้นและมองมาที่ผมด้วยความสงสัยรวมถึงไอเจย์ไอกายแล้วก็ไอภัทรเพื่อนไอไนท์อีกคพวกมันมองมาที่ผมอย่างต้องการคำตอบ ตอนนี้ผมกับเพื่อนนั่งอยู่ที่ร้านเหล้าแต่ที่พวกมันสงสัยกันก็คงไม่แปลกหรอกพวกมันคงจะสงสัยเพราะปกติพวกผมไม่ได้กินเหล้ากันที่ร้านนี้แต่ที่วันนี้ผมมาที่นี่ก็เพราะว่าผมอยากมาเห็นอะไรบางอย่างที่นี่ยังไงหละ
“กูแค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศ”
“คนอย่างมึงเนี้ยนะจะอยากเปลี่ยนบรรยากาศแต่ก่อนพวกกูชวนไปนั่งร้านอื่นมึงไม่เห็นจะอยากไป”
“เออก็วันนี้กูอยากเปลี่ยนมึงจะถามอะไรนักหนากูชวนมาแดกเหล้า”
“เออๆๆกูไม่ถามก็ได้นั่งมองสาวๆที่นี่ดีกว่า”
ผมนั่งดื่มต่อไปเงียบๆโดยที่สายตาของผมกวาดมองผู้คนในสถานที่แห่งนี้ไปเรื่อยๆเป็นเวลาพอสมควรก่อนที่ผมจะเห็นผู้หญิงคนนึงที่ผมสนใจและตั้งใจมาที่นี่เพื่อที่จะมาเจอและใช่คงไม่พ้นปลายฟ้าผู้หญิงที่ผมกำลังอยากได้ในตอนนี้แต่ดูเหมือนว่าเด็กนั่นจะมัวแต่ทำงานรับแขกไม่เลือกหน้าจนไม่สังเกตเห็นผมหึบริการดียิ้มแย้มดีจังนะไม่เห็นเหมือนวันนั้นเลยสักนิด
“มึงมองไรวะไอวี”
“ก็เด็กผู้หญิงคนนั้นไงไอเหี้ยเจย์มึงไม่เห็นหรอวะว่าไอวีมันมองตาไม่กระพริบจ้องอย่างกับจะแดกเค้าเข้าไปอยู่ละ”
“เออจริงด้วยหวะมึงชอบหรอวะไอวี”
“จะเหลือเหี้ยไรวะ555”
“พวกมึงช่วยหุบปากแล้วนั่งแดกเหล้าเงียบๆสักทีกูรำคาน”
“เดี๋ยวกูเรียกเอง”
“…”ผมหันไปมองไอภัทรนิ่งๆส่วนมันก็มองหน้าผมเหมือนกันบรรยากาศบนโต๊ะเริ่มเงียบทันทีก่อนที่ไอไนท์จะเอ่ยปากเตือนเพื่อนตัวเอง
“เฮ้ยไอภัทรอย่าไปเรียกเด็กนั่นเลยปล่อยน้องมันทำงานของมันเป็นดีกว่า”
“กูอยากได้กูจะเรียก น้องตามผู้หญิงคนนั้นมานั่งโต๊ะพวกพี่หน่อย”ผมกำหมัดแน่นด้วยความโมโหเพื่อนไอเหี้ยไนท์แม่งโครตกวนส้นตีนผมเลยหวะ
“…อีกด้านหนึ่ง…”
วันนี้เป็นอีกวันที่ฉันต้องมาทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟอยู่ที่ผับนี่เพราะฉันต้องหาเงินมาใช้จ่ายแล้วก็ต้องหาเงินส่งตัวเองเรียนด้วยจริงๆพ่อของฉันก็ให้เงินกับฉันทุกเดือนแต่แม่กับพี่รินชอบมาขอเงินฉันไปฉันเลยต้องออกมาทำงานเสริมเพื่อหาเงินแต่ฉันบอกพ่อไปว่าอยากลองทำงานพิเศษดูหนะถามว่าทำไมฉันถึงไม่บอกความจริงกับคุณพ่อก็คงจะเป็นเพราะฉันไม่อยากมีปัญหากับคนในบ้านแล้วอีกอย่างงานที่ฉันทำมันก็ไม่ได้ลำบากอะไรฉันเลยเลือกที่จะทำแบบนี้แต่ตอนนี้ฉันเข้ามานั่งพักอยู่ด้านหลังร้านเพราะฉันเสริฟอาหารมาสักพักแล้วฉัน
“ฟ้าอยู่นี่เองพี่เดินหาเราทั่วเลย”
“พี่กิ่งมีอะไรรึเปล่าคะ”
“คือ....พี่"เสียงของพี่กิ่งพี่ที่เป็นผู้จัดการร้านดูกังวลมากฉันว่าคงจะมีอะไรแน่ๆ
“พี่กิ่งเป็นอะไรรึเปล่าคะ”
"เปล่าจ่ะ…คือพี่มีเรื่องจะรบกวนเราน่อยพี่อยากให้ฟ้าช่วยไปนั่งคุยกับแขกโต๊ะนั้นให้หน่อยได้มั๊ย เขาอยากให้ฟ้าไปนั่งด้วยหนะพี่ปฏิเสธไปแล้วแต่เค้าก็ไม่ยอมพี่ไม่รู้จะทำยังไงแล้วฟ้าช่วยพี่หน่อยได้มั๊ย"พี่กิ่งมองฉันด้วยแววตาขอร้องฉันมองไปที่โต๊ะที่พี่กิ่งบอกและก็ต้องตกใจเมื่อหนึ่งในนั้นมีพี่วีแฟนของพี่สาวฉันอยู่ด้วยฉันจะทำยังไงดี
"เอ่อพี่กิ่งคือฟ้า...ฟ้าว่า"
"นะฟ้าถือว่าพี่ขอ"ฉันมองพี่กิ่งสักพักก่อนจะตัดสินใจตอบตกลงมันคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง
"โอเคค่ะฟ้าจะไป"
ฉันเดินมาที่โต๊ะที่มีพี่วีและเพื่อนๆของพี่เค้านั่งอยู่พี่วีมองมาที่ฉันด้วยแววตาเรียบนิ่งต่างจากวันนั้นก่อนที่เค้าจะเบือนหน้าหนีไป
"เอ่อคือใช่พวกพี่มั๊ยคะที่เรียกหนู"
“ใช่ฉันเรียกเธอเองนั่งสิ”
“พรึ่บ…อ๊ะ”ฉันโดนพี่คนที่พูดกระชากแขนให้นั่งลงข้างๆเค้า
“เฮ้ยไอภัทรเบาหน่อยดิเดี๋ยวน้องเค้ากลัว”
“น้องชงเหล้าให้พวกพี่แล้วกันนะ”
“ค่ะ…อ๊ะพี่”ฉันที่กำลังจะลุกขึ้นไปชงเหล้าให้พวกพี่เค้าแต่ก็โดนพี่คนที่ชื่อภัทรดึงกลับลงมาแต่คราวนี้มันไม่ใช่นั่งบนโซฟาแต่เป็นการนั่งบนตักของพี่เค้าแทน
“ฉันชื่อภัทร”
“พะพี่ภัทรคะปล่อยหนูเถอะนะคะ”
“เธอชื่ออะไร”
“ปลายฟ้าค่ะหนูชื่อปลายฟ้า”
“ชื่อเพราะดี”พี่ภัทรพูดแค่นั้นก่อนจะปล่อยฉันให้เป็นอิสระ
“มึงรุกแรงน้องเค้ากลัว”
“หึ”
“พี่ชื่อไนท์นะ ส่วนนี่ไอเจย์ ไอกาย แล้วก็นี่ไอวีไม่ต้องกลัวพวกพี่หรอกพวกพี่ใจดี”
“ปึง!!!”ฉันยิ้มให้พี่ไนท์เพราะพี่เค้ายิ้มให้ฉันก่อนที่ฉันจะสะดุ้งอีกครั้งเพราะอยู่ๆพี่วีก็กระแทกแก้วเหล้าลงกับโต๊ะอย่างแรง
“เฮ้ยพวกมึงสองคนนี่แม่งเป็นเหี้ยไรกันวะชอบทำให้น้องเค้าตกใจอยู่นั่น”
“เหล้ากูหมดถ้าจะมายืนโง่ๆก็ไปยืนโต๊ะอื่นมีหน้าที่ชงเหล้าก็ชงดิ”
“พอดีกูไม่ได้เรียกปลายฟ้ามาชงเหล้าหวะกูเรียกมานั่งกับกู”
“ไอเหี้ยภัทร!!!”พี่วีตะคอกพี่ภัทรด้วยน้ำเสียงโกรธจัดส่วนพี่ภัทรก็มองหน้าพี่วีนิ่ง
“หึ”พี่ที่ชื่อกายกับพี่ที่ชื่อเจย์มองสถานการณ์ตรงหน้าก่อนจะขำออกมาทำไมพวกพี่เค้าถึงได้ขำหละ
“เฮ้ยพวกมึงสองคนจะทะเลาะกันทำไมวะ น้องปลายฟ้าครับชงเหล้าให้ไอวีแล้วก็มานั่งข้างไอภัทรทีครับ”
“เอ่อ…ค่ะ”ฉันตอบพี่ไนท์ก่อนจะทำตามที่พี่ไนท์บอกเฮ้อทำไมมันถึงได้อึดอัดขนาดนี้กันนะ
“ปลายฟ้า”
“คะ”
“ฉันอยากได้เบอร์เธอ”พี่ภัทรบอกก่อนจะยื่นโทรศัพท์ของเค้ามาให้ฉัน
“เอ่อคือว่าฟ้า”ฉันไม่รู้จะตอบว่ายังไงดีแถมยังเผลอไปสบตากับพี่วีที่หันมามองฉันด้วยแววตานิ่งเรียบ
“เฮ้ยไอภัทรน้องมันอึดอัดหมดแล้ว”ฉันอยากขอบคุณพี่ไนท์จริงๆพี่เค้าช่วยพูดให้ฉันอยู่ตลอดเลย
“ให้มันไป”
“เฮ้ยไอเจย์อะไรของมึงวะ”
“ก็แค่เบอร์”
“แต่มึง”
“ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวฟ้าเอาให้ค่ะ”ฉันไม่ได้จะให้เบอร์ตัวเองหรอกฉันจะให้เบอร์พี่กิ่งต่างหากเพราะฉันทำงานที่นี่พี่กิ่งก็เป็นผู้จัดการของที่นี่ถ้ามีอะไรติดต่อผ่านพี่กิ่งก็คงจะไม่เป็นไร
“นี่ค่ะพี่ภัทร”
“พรึ่บ!!!”
“เฮ้ยไอวีมึงจะลุกไปไหน”
“อ๊ะพี่”อยู่ๆพี่วีก็ลุกขึ้นเดินมากระชากแขนฉันให้ลุกจากโซฟา
“มึงจะทำอะไร”
“คืนนี้ยัยเด็กนี่คงนั่งอยู่กับมึงต่อไม่ได้แล้ว”
“หึ”
“มานี่!!!”
“ไม่ได้นะคะฟ้ายังทำงานไม่เสร็จ”
“เด็กมันไม่อยากไปมึงจะไปบังคับมันทำไม”พี่ภัทรพูดก่อนจะยืนขึ้นแล้วจับแขนฉันเอาไว้อีกข้าง
“กูจะให้กลับยัยเด็กนี่ก็ต้องกลับกับกูมึงอย่าเสือก พ่อเธอเค้ารู้รึยังว่าลูกสาวมาทำงานในที่แบบนี้”
“พี่!!!”
“หึ คงยังสินะงั้นอยากให้ฉันบอกพ่อเธอให้เอามั๊ย”
“ไอวีนี่มึงรู้จักน้องเค้าหรอ”
“จะเอายังไงหืม”
“พี่ภัทรปล่อยฟ้าเถอะค่ะฟ้าคงต้องกลับก่อน”ฉันหันไปบอกพี่ภัทรก่อนที่พี่เค้าจะยอมปล่อยมือออกจากฉันอย่างง่ายดาย
“กูกลับละไม่มีอารมณ์แดก”พี่วีพูดก่อนจะวางเงินไว้บนโต๊ะแล้วกระชากแขนฉันให้เดินตามเค้าออกมาจากผับ
"อ่ะ..พี่วีปล่อยฟ้านะคะ"
"หึ เรียกชื่อฉันได้แล้วหรองั้นหรอปลายฟ้า"ฉันพยายามมือของเค้าออกแต่ยิ่งพยายามเท่าไหร่เค้าก็ยิ่งกำแขนฉันแน่นขึ้นเรื่อยๆแน่นจนมันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บ
“พี่จะพาฟ้าไปไหนคะ”
“เงียบอย่าถามมาก อย่าคิดจะทำให้ฉันโกรธไปมากกว่านี้อย่าหาว่าฉันไม่เตือนปลายฟ้า”
“พี่ไม่มีสิทธิ์มาทำกับหนูแบบนี้นะคะอ๊ะ”
"ปึง!!!"พี่วีไม่สนใจคำพูดของฉันสักนิดแต่เค้ากลับเปิดประตูรถของตัวเองแล้วผลักฉันเข้าไปด้วยความรุนแรง
"อย่าคิดลงจากรถไม่งั้นเธอเจอดีแน่ปลายฟ้า เธอคงจะไม่อยากให้พ่อของเธอรู้หรอกใช่มั๊ยว่าลูกสาวของตัวเองมาทำงานในที่แบบนี้"พี่วีบอกฉันก่อนจะรีบเดินอ้อมไปที่ฝั่งคนขับทันที
"พี่วีจะพาฟ้าไปไหนคะ"พี่วีไม่ตอบอะไรฉันแต่กลับเหยียบคันเร่งออกมาจากผับด้วยความเร็วจนน่ากลัวนี่เค้าเป็นอะไรไป
“…”
หลังจากที่พี่วีขับรถออกจากผับมาได้สักพักฉันก็เลือกที่จะพูดอะไรออกไปบ้างทางที่เค้าขับมามันไม่ใช่ทางที่ฉันคุ้นเลยสักนิด
“พี่วีคะพี่กำลังจะพาฟ้าไปไหนหรอคะ”
“…”
“พี่อย่าบอกพ่อเลยนะคะฟ้าไม่อยากให้ท่านรู้”
“หึ เธอคงจะชอบงานแบบนี้มากสินะปลายฟ้าวันนึงได้เงินจากไอพวกผู้ชายที่มานั่งที่ผับเยอะมั๊ยหละ”
“พี่หมายความว่ายังไงคะ”
“ที่วันนั้นทำท่าทางเหมือนกับกลัวฉันจริงๆก็แค่เล่นตัวสินะ”
“นี่พี่กำลังจะพูดอะไรกันแน่คะ”
"ขายเท่าไหร่หละฉันจ่ายให้เธอได้ไม่อั้นแค่มานอนครางใต้ร่างฉันทำให้ฉันพอใจก็พอ"
“ฟ้าไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นเลยนะคะฟ้าแค่มาเป็นเด็กเสิร์ฟเฉยๆไม่ได้มาทำเรื่องอะไรแบบนั้นเลยนะคะ”
“คิดว่าฉันจะเชื่อเธอหรอวะปลายฟ้า ไอแขกแต่ละโต๊ะที่เธอไปบริการมันรวมถึงไอภัทรที่เธอให้เบอร์มันไปเธอคิดว่าฉันจะเชื่อผู้หญิงแบบเธองั้นหรอปลายฟ้า!!!!”พี่วีตะคอกก่อนจะหักรถเข้าจอดตรงข้างทาง
“แต่ที่ฟ้าพูดมันคือเรื่องจริงนะคะฟ้าไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องโกหกพี่”
“เหตุผลหรอเธอคิดว่าฉันอยากได้เธอมากก็เลยอยากจะอัพค่าตัวจากฉันไงวะอยากได้เท่าไหร่บอกมาดิ!!!”
“เพลี๊ยะ!!!”
“ฮึก ความคิดของพี่มันสกปรก”ฉันตบหน้าของผู้ชายตรงหน้าอย่างแรงฉันไม่คิดเลยว่าเค้าจะคิดอะไรสกปรกได้ขนาดนี้ฉันไม่เคยคิดจะทำอะไรแบบที่เค้าพูดเลยสักนิดทำไมผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าฉันเค้าถึงได้ดูถูกฉันขนาดนี้
“หึฉันสกปรกได้มากกว่านี้อีกปลายฟ้า”
“อื๊อออ…ตุบๆๆๆ”
“อื๊ออออฮึก”ฉันพยายามดันตัวผู้ชายตรงหน้าจนสุดแรงเพราะเค้าเอื้อมตัวมาจูบฉันและดันเบาะที่ฉันนั่งให้มันเอนนอนมากยิ่งขึ้น
“ฮึกพี่วีพี่จะทำอะไรคะ”
“ในรถเป็นไงน่าสนุกนะเธอว่ามั๊ย”พี่วีข้ามมาคร่อมตัวของฉันเอาไว้ก่อนจะกระชากเสื้อของฉันจนกระดุมขาดออก
“ฮึกพี่วีพี่จะทำอะไรคะทำไมพี่ถึงไม่คิดถึงพี่รินบ้างคะฮื่ออออ”
“หยุดร้องซะ”
“หยุดเถอะนะคะฟ้าขอร้องฮื่อออ”
“โธ่เว้ยบอกว่าให้หยุดร้องไงวะ”
“ฮื่ออออ”
“แม่งโครตเซ็ง!!!”พี่วีพูดก่อนจะขยับตัวกลับไปนั่งที่เดิม
“ฮึก”
“ลงไป”ฉันหันไปมองเค้าทั้งน้ำตา
“พะ…พี่วีฮึก”
“ฉันบอกให้ลงไป!!!”
“ฮึกแต่ฟ้าไม่”
“ปึก ปึง!!!”เค้าเดินลงจากรถก่อนจะเปิดประตูฝั่งฉันแล้วดึงฉันออกมาจากรถของเค้า
“ลงมาจากรถฉันซะแล้วก็หาทางกลับเอง”
“ฮึกพี่วีแต่ฟ้าไม่มีอะไรติดตัวออกมาเลยนะคะ”
“เธอมันหาเรื่องใส่ตัวเองปลายฟ้า”
“บรื้นนนนนน”
“ฮื่อออออ”ฉันร้องไห้ออกมาอย่างกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ผู้ชายใจร้ายคนนั้นเค้าทิ้งฉันไว้ตรงนี้คนเดียวทั้งๆที่ฉันบอกเค้าว่าฉันไม่มีอะไรติดตัวเลยแล้วฉันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองอยู่ที่ไหน
“…v talk…”
ผมขับรถออกมาสักพักหลังจากที่ทิ้งยัยเด็กนั่นไว้ข้างทางผมตั้งใจทิ้งเธอไว้เพราะเด็กนั่นทำให้ผมโกรธผมพยายามอดทนพยายามนิ่งให้ได้มากที่สุดตั้งแต่ที่ผับแต่ปลายฟ้าก็ยังทำให้ผมหมดความอดทนกับเธอจนได้คิดว่าผมจะเชื่อสิ่งที่เด็กคนนั้นพูดหรอวะตอนอยู่กับผมทำเหมือนับว่ากลัวผมฉิบหายแต่พออยู่กับผู้ชายคนอื่นไม่เห็นจะกลัวนั่งบนตักไอเหี้ยภัทรแถมยังให้เบอร์มันน่าตาเฉยทีกับผมแม่งทำเป็นเล่นตัวเจอกันกี่ครั้งแม่งก็เอาแต่ตบหน้าผม ผมก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าถ้าผมทิ้งไว้ข้างทางแบบนั้นจะมีปัญญาหาทางกลับเองรึเปล่าดึกป่านนี้ไม่มีรถที่ไหนมาขับแถวนั้นหรอก
“…เวลาต่อมา…”
ผมปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปจนเกือบครึ่งชั่วโมงผมตัดสินใจวนรถกลับไปที่เดิมใช่ครับผมจอดรถเพื่อรอเวลาจะวนกลับไปผมอยากจะกลับไปดูว่าเด็กอย่างปลายฟ้าจะเก่งสักแค่ไหน
“ถ้าฉันกลับไปแล้วเธอยังอยู่ฉันจะถือว่าเธอต้องการฉันปลายฟ้า”
ผมวนรถกลับมาก่อนจะเห็นว่าเด็กนั่นยังคงนั่งอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน
“หึ”
“พี่วี”ปลายฟ้าเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา
“ฉันนึกว่าเธอจะเก่งกว่านี้นะปลายฟ้า”
“ฮึก”
“จะนั่งอยู่ตรงนี้จนเช้าด้วยสภาพนี้หรือจะขึ้นรถไปกับฉันก็เลือกมาแต่ถ้าเธอคิดจะกลับขึ้นรถไปกับฉันเธอก็อย่าลืมรอรับผลจากสิ่งที่เธอเลือกหละ”ผมพูดก่อนจะเดินขึ้นมารอบนรถมองปลายฟ้าที่ยืนอยู่ข้างนอกด้วยสีหน้าที่ดูคิดหนักแต่สุดท้ายยัยนั่นก็เลือกที่จะเอื้อมมือมาเปิดประตูรถ
“…”
“หลังจากนี้เธอคือของฉันปลายฟ้า”ผมเร่งเครื่องออกจากตรงนี้อย่างเร็วและที่ที่ผมกำลังจะมุ่งหน้าไปก็คือโรงแรมของผมเองซึ่งมันเป็นที่ที่ผมจะทำให้ปลายฟ้าได้รู้ว่าผลจากการที่เธอเลือกขึ้นรถมากับผมมันคืออะไร
@Hotel
“พะพี่วีคะทำไมพี่ถึงพาฟ้ามาที่นี่คะ”พอผมเลี้ยวเข้ามาในโรงแรมปลายฟ้าก็เอ่ยปากถามผมทันที
“ฉันก็พาเธอมารับรู้ผลจากสิ่งที่เธอเลือกไงปลายฟ้า”
“ฮึกพี่วี”
“ทำไมเธอกลัวงั้นหรอปลายฟ้า”
“ฟ้าไม่ลงฮึกฟ้าจะไม่ไปกับพี่”ผมไม่ได้สนใจสิ่งที่เธอพูดแต่ลากเธอลงมาจากรถก่อนจะเดินไปเอากุญแจห้องพักจากลูกน้องของตัวเองผมบอกให้มันเตรียมห้องนี้เอาไว้ก่อนที่จะวนรถกลับไปรับปลายฟ้าเพราะผมคิดว่าผมคงจะได้ใช้ห้องนี้อย่างคุ้มค่าแน่ๆ
“ฮึกพี่ช่วยหนูด้วยค่ะผู้ชายคนนี้เค้าจะทำร้ายหนูฮื่อออ”
“เอาสิอยากจะตะโกนเรียกให้คนช่วยก็เชิญแต่เรื่องที่เธอทำงานที่ผับมันคงจะถึงหูพ่อเธอแน่ถ้าเธออยากให้พ่อเธอรู้ก็เชิญตะโกนเรียกให้คนมาช่วยเลยแต่ฉันเดาว่าเธอคงจะไม่อยากให้พ่อเธอรู้หรอกใช่มั๊ยหืม”
“ฮึกพี่มันใจร้าย”คำขู่ของผมได้ผลกับยัยนี่จริงๆสินะงานขายตัวคงจะเงินดีจนไม่อยากบอกพ่อ
“เธอไม่รู้หรอกปลายฟ้าว่าฉันใจร้ายได้มากแค่ไหน มานี่!!!”
ผมพาเธอมาจนถึงห้องก่อนจะผลักเธอลงบนเตียงส่วนผมก็ยืนมองเธออยู่ที่ปลายเตียง
“คงจะเดาไม่ยากใช่มั๊ยปลายฟ้าว่าสิ่งที่เธอเลือกมันกำลังจะทำให้เธอเจอกับอะไร”
“ฮื่อพี่วีอย่าทำอะไรฟ้าเลยนะคะฟ้าเป็นน้องสาวของพี่รินนะคะฮึก”
“ฉันไม่สนเรื่องพวกนั้นอยู่แล้วถ้าฉันอยากได้อะไรฉันก็ต้องได้!!!”
“ฮึกปล่อยฟ้าไปเถอะนะคะ”
“อย่าคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆปลายฟ้าเพราะฉันตั้งใจจะเอาเธออยู่แล้วไม่ต้องห่วงว่าฉันจะเอาเธอฟรีๆฉันให้เธอได้มากกว่าพวกผู้ชายที่เธอนอนด้วยแน่”
“ฟ้าไม่เคยนอนกับใครฮึกพี่หยุดดูถูกฟ้าสักที”
“เธออยากให้ฉันเชื่อ?”
“ฮึก”ปลายฟ้าไม่พูดแต่พยักหน้าหลายครั้งเหมือนกับว่าต้องการจะให้ผมเชื่อในสิ่งที่ตัวเองพูดแต่โทษทีหวะผมมันไม่ใช่คนที่เชื่ออะไรง่ายๆถ้าอยากจะให้ผมเชื่อจริงๆงั้นผมก็คงจะต้องพิสูจน์
“หึงั้นฉันจะพิสูจน์มันด้วยตัวฉันเอง”
“พรึ่บ!!”ผมถอดเสื้อของตัวเองออกก่อนจะโยนมันลงพื้นและขึ้นคร่อมร่างบางนั่นเอาไว้
“กรี๊ดดด”
- Writer
