นางร่ำเรียกเขาเสียงกระเส่า เมื่อถูกขบเม้มดมดอมอย่างเอาแต่ใจ จังหวะหายใจของเขาหอบกระเส่ารุนแรง สะโพกของนางที่อยู่บนตักรู้สึกได้ถึงความเข้มแข็งเหยียดยาวดุนดันอยู่ใต้ล่าง
ภายใต้ความขรึมเคร่ง ชายผู้นี้ซ่อนความเร่าร้อนราวไฟโลกัลป์เอาไว้ !
“ เรียกท่านพี่สิ อาจือ ” เขาว่าพลางเลื่อนมือใหญ่ทั้งสองไปทั่วส่วนโค้งเว้า แล้วไปหยุดนิ่งเนิ่นนานอยู่ที่สองเต้ากลมกลึง แม้จะมีอาภรณ์เป็นปราการ ทว่าความร้อนจากฝ่ามือก็ส่งผ่านเข้าไปให้กระสันเสียว ยอดถันของนางแข็งครัดไปหมด
“ ท่านพี่ ท่านพี่เจ้าขา ” นางร่ำเรียกเสียงออดอ้อน เขายิ่งรุ่มร้อนจนใจแทบขาด
“ อาจือของพี่ ” เขาว่าพลางรั้งใบหน้าของนางเข้าหา แล้วจรดริมฝีปากของตนเข้ากับกลีบปากอวบอิ่มของนาง ทว่านางหันหนี ยกมือขึ้นผลักใบหน้าของเข้าให้ออกห่าง
“ อย่านะเจ้าคะ ท่านพี่ ”
“ ทำไมเล่า พี่รู้ดีว่าจะก็ใจตรงกับพ
