“ห้องน้ำ...ห้องไหนเหรอครับ ที่จะให้ผมซ่อมน่ะ?”
เขาถาม พร้อมกับกวาดสายตาไปรอบ ๆ แต่ก็ยังวกกลับมา โฟกัสที่ใบหน้าสะสวยของเธอ อีกครั้ง
“ยะ...ยะ...อยู่ทางโน้น เดินออกไป แล้วเลี้ยวซ้าย สุดทางเดิน ตรง...เอ่อ...บันไดน่ะ มะ...มะ...ไม่ใช่ซิ ตรงห้องโถงน่ะ”
โมนาพูดติด ๆ ขัด ๆ พร้อมกับชี้นิ้วมั่วไปหมด เธอไม่มีสมาธิที่จะตอบเขาแล้ว เพราะร่างกายมันกำลังผ่าวร้อน ความรู้สึกวาบหวามมันกำลังเล่นงานเธอ จะไม่ให้เป็นอย่างนั้นได้ยังไง ก็ช่างคนนี้สูงล่ำกล้ามใหญ่ เหงื่อไคลหยดย้อยเป็นมันวาว
จนแลเห็นมัดกล้ามที่แขน และหน้าอกแกร่ง ขึ้นเป็นริ้วรอน แถมหน้าท้องก็ยังเป็นซิกแพคอีก
ยิ่งมองต่ำลง เธอก็ยิ่งหวั่นไหว เพราะไม่รู้ว่าใต้สะดื้อของเขา จะมีอะไรที่มันแข็งแกร่งอีกหรือเปล่า
แม้หญิงสาวไม่ยอมให้เขา เห็นสรีระอันน่าพิสมัย แต่เธอกลับพินิจพิจารณาส่วนสัดของเขา แทบจะทุกส่วน แบบนี้มันสมควรแล้วเหรอ?
“ตกลง...ห้องน้ำที่จะให้ผมซ
