พ่อภวัตหลุบตามองลูกสาวอย่างสงสัย “มีอะไรหรือเปล่า ทำไมอ้อนผิดปกติ” ภริดาเม้มปาก เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถามบิดาว่า “พ่อขา...ถ้าดามีแฟน พ่อจะว่าอะไรมั้ยคะ” ภริดาแทบกลั้นหายใจในตอนที่รอคอยคำตอบจากท่าน เพราะเธอเคยเลือกผิดมาแล้วครั้งหนึ่ง เคยทำให้ครอบครัวต้องเป็นห่วงเป็นกังวล เคยทำให้พ่อกับแม่ต้องเสียใจ หากจะรับใครสักคนเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง เธอก็อยากบอกให้พวกท่านได้รับรู้ก่อน “รักเขาเหรอ” “ก็...น่าจะรักมั้งคะ” พ่อภวัตหัวเราะในลำคอ ท่านวางมือลงบนศีรษะของลูกสาวแล้วโคลงเบา ๆ “อะไร...ยังไม่รู้อีกว่ารักหรือเปล่า แล้วจะเป็นแฟนกันได้ยังไง” ภริดาจับมือของบิดามากุมไว้ เธอขยับตัวนั่งตรง มองสบตาท่าน “ก็เวลาที่ดาอยู่กับเขาแล้ว ดารู้สึกอบอุ่นปลอดภัย เขาตามใจดาทุกเรื่อง เอาใจทุกอย่าง เขาสัญญาว่าจะดูแลดาอย่างดี จะไม่ทำให้ดาต้องเสียใจ” พ่อภวัตพยักหน้า “เขาเป็นคนดีมั้ย เคยทำร้ายดาหรือเปล่า” “เ