หมอสูติฯเย็นชา

วางแผน

วันนี้เป็นวันที่เดนิสาต้องไปเรียนเองโดยอาศัยรถสาธารณะหญิงสาวถามเพื่อนมาบ้างแล้วว่าต้องขึ้นรถตรงไหนและลงตรงไหน และเธอก็มาถึงมหาวิทยาลัยก่อนเวลาเข้าเรียนถึง 20 นาที

“ไม่ยากใช่ไหมล่ะเดซี่” อรอินทร์ถามเมื่อเห็นว่าเพื่อนมาถึงก่อนเวลาเรียน

“ไม่ยากเลยอิ๊นซ์ เราว่ามาแบบนี้ก็สะดวกดีนะไม่ต้องหาที่จอดรถด้วย” เดนิสารู้สึกสบายมากกับการเดินทางเพราะเมื่อเช้าเธอเดินออกมาจากบ้านแล้วนั่งวินมอเตอร์ไซค์ไปสถานีรถไฟฟ้าพอขึ้นไปบนรถก็มีที่นั่งโดยไม่ต้องเบียดกับผู้คนมากอย่างที่คิด เธอคิดว่าถ้ามาเรียนแบบนี้ก็จะประหยัดได้มากกว่าการเอารถยนต์มาเอง

“เพราะวันนี้เรามีเรียนสายรถไฟฟ้าก็เลยไม่แน่น แต่ถ้าวันไหนมีเรียนเช้าเดซี่ก็ต้องเบียดเสียดกับคน ถ้าเป็นช่วงเย็นคนก็จะเยอะหน่อยนะ เดซี่ไหวไหม”

“ถ้าไม่ไหวเย็นนี้ให้เราไปส่งก็ได้” เมลดาไม่อยากเห็นเพื่อนลำบากจึงอาสาจะไปส่งอีกครั้ง

“ไม่เป็นไรหรอกโมเดลเราว่าเรากลับได้”

“ทำไมเ