ระหว่างรอให้ถึงเวลาที่หนังจะฉายเดนิสากับติณณภพก็ไปทานอาหารกลางวันและดินเล่นเพื่อฆ่าเวลา
ขณะที่เดินผ่านร้านขายยาเดนิสาก็หยุดเดินและดึงแขนติณณภพไว้
“มีอะไรหรือเปล่าเดซี่”
“หนูจะซื้อยาแต้มสิวค่ะ”
“หนูไม่มีสิวนี่เดซี่จะซื้อไปทำไม” เขามองหน้าเนียนใสของคนรักที่ไม่มีสิวเลยสักเม็ด
“โมเดลฝากซื้อค่ะ”
“อาหมอรออยู่ตรงนี้ก่อนนะคะ”
“เข้าไปด้วยกันก็ได้” ติณณภพเดินตามหญิงสาวเข้ามาในร้านขายยาที่อยู่ในห้างสรรพค้า
เดนิสาได้ยาแต้มสิวแล้วแต่ก็ยังไม่ยอมออกจากร้าน หญิงสาวเดินวนไปมาจนติณณภพสงสัย
“เดซี่จะซื้อย่างอื่นเพิ่มใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ อาหมอออกไปก่อนได้ไหมคะ”
“ของที่หนูจะซื้อเป็นความลับเหรอ”
“เป็นความลับของเพื่อน”
“อาไปรอข้างนอกก็ได้” ติณณภพคิดว่าเธอคงจะอึดอัดถ้าเขายืนอยู่ด้วย
“อาหมอคะ” เดนิสารั้งแขนเขาไว้ขณะที่เขากำลังจะเดินออกไปนอกร้าน
“มีอะไรครับเดซี่ หน้าดูไม่ดีเลยหรือว่ามไม่สบายหรือปว
