เดนิสาตื่นเต้นที่ได้กลับมายังประเทศอังกฤษถึงแม้ว่าจะเคยอยู่ที่นี่มานานกว่า 15 ปี แต่การกลับมาครั้งนี้ก็อาจจะต่างจากทุกครั้งหญิงสาวมีติณณภพเดินจะเข้ามาในบ้านหลังเล็กที่ครั้งหนึ่งเดนิสาเคยกลัวและไม่คิดจะกลับมาเหยียบที่นี่อีกเลย
“มือเย็นเชียวกลัวเหรอเดซี่”
“นิดหน่อยค่ะ” เดนิสาตอบพลางพยักหน้าเพราะตั้งแต่เกิดเรื่องเธอกับไมเคิลก็ยังไม่เคยเจอกันเลย ผ่านมาเกือบจะครึ่งปีแล้วแต่ความทรงจำก็ยังชัดเจน
“อาหมอคะ หนูคิดว่าลืมทุกอย่างได้แล้วแต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลย พอกลับมาสถานที่เดิมหนูก็ยังคิดถึงเรื่องเดิมอีก” เดนิสาพูดเสียงสั่น
“เดซี่หนูไม่ต้องกลัวนะ อาอยู่กับหนูตลอดเราจะผ่านมันไปด้วยกันนะ อาจะคุยกับแม่ของเดซี่จากนั้นเราจะรับกลับ”
“หนูไม่รู้ว่าวันนี้เขาจะอยู่บ้านหรือเปล่า”
พอทั้งสองเดินผ่านประตูบ้านเข้าไปมารดาของหญิงสาวเห็นก็รีบเข้ามากอดลูกสาวด้วยความดีใจ
“เดซี่”
“แม่ชา หนูคิดถึงแม่ค่ะ” เดนิสาร
