เสียงหัวเราะต่อกระซิก ดังให้ได้ยินมาจากสระน้ำในเวลาเย็นย่ำ จากแป้งหอมที่กำลังแหวกว่ายหนีเขมที่ว่ายตามมาติดๆ แต่มีหรือที่หญิงสาวจะสามารถว่ายหนีไปได้ไกล วงแขนแกร่งก็รวบร่างบางเข้ามาในอ้อมแขนเสียแล้ว
"พี่จับหนูได้แล้ว" เขมเอ่ยบอกด้วยใบหน้าอมยิ้มมีความสุข หลังจากที่ถูกแป้งหอมท้าให้ว่ายน้ำจับตัวเธอให้ได้
"พี่เขมขี้โกงอะ" ใบหน้างามงอง้ำลงเล็กน้อย เมื่อถูกชายหนุ่มว่ายไล่จับได้อย่างรวดเร็ว เธอยังไม่ได้ว่ายหนีไปไหนไกลเลยด้วยซ้ำ
"พี่ขี้โกงอะไรหนู" เกลี่ยไรผมที่หลุดร่วงคลอเคลียใบหน้าออกให้
"ก็พี่ว่ายเร็ว ไม่ปล่อยให้หนูว่ายหนีไปไกลๆ ก่อนไง" ฟังแล้วก็ได้แต่หัวเราะขบขัน
"ไม่รู้แหละ พี่จับหนูได้แล้ว หนูต้องทำตามสัญญา" สัญญาที่ว่าหากใครชนะ จะทำอะไรกับอีกคนก็ได้
"แล้วพี่อยากให้หนูทำอะไรเหรอจ๊ะ" ช้อนสายตาขึ้นมองหน้าเขมอย่างมีจริต พร้อมกับยกมือคล้องลำคอหนา ขยับตัวเบียดเข้าใกล้ ดั่งกำลังยั่วยวนชายหนุ่มอ
