ยังคงอยู่ที่บ้านพักริมทะเล ขณะที่ชะเอมกำลังพับผ้าอยู่ภายในห้องนอนคนเดียว เสียงแจ้งเตือนแผ่วเบาดังขึ้นจากโทรศัพท์มือถือ มีข้อความเข้ามา พร้อมกับหน้าจอโทรศัพท์ที่สว่างวาบ ชะเอมวางมือจากงานตรงหน้าแล้วหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆ กาย ขึ้นมาเปิดอ่านด้วยความอยากรู้อยากเห็น
แต่สิ่งที่ปรากฏขึ้นบนหน้าจอกลับทำให้เธอชะงัก...สองมือที่จับอยู่กับมือถือสั่นเทาไปหมด ภาพถูกส่งมาแล้วถูกลบทิ้งแทบจะทันที ที่เธอเปิดเข้าไปอ่าน ราวกับว่าตั้งใจที่จะให้มันเป็นแบบนี้ แต่โชคดีที่เธอได้กดเซฟภาพเอาไว้ทันก่อนที่มันจะหายไป
เป็นภาพของไทเธย์คนรักของเธอ กำลังนอนหลับอยู่บนเตียง ไม่ได้สวมเสื้อผ้าและข้างกายเขาคือ รุ่นพี่เมษา
?? : อุ้ย ขอโทษนะจ๊ะ พอดีส่งผิดน่ะ
มีข้อความส่งตอบกลับมาอีกครั้ง แต่ชะเอมรู้ดีว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรือผิดพลาด มันเป็นการตั้งใจและจงใจมากกว่า
ชะเอมตัวชาไปทั้งร่าง หัวใจเต้นแรง มันเหมือนกำลังถู
