หนึ่งปีต่อมา....
ไทเธย์เรียนจบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ส่วนชะเอมก็ได้ขึ้นปีสองตามลำดับ ทั้งคู่คบกันมาครบหนึ่งปีเต็มแล้ว ความรักก็ยังคงหวานชื่น ไม่ได้มีเรื่องอะไรให้แคลงใจกัน
"ไท!"
"?? เมษา เธอมาที่นี่ได้ไง" ไทเธย์หันไปมองอย่างงงๆ และก็ตกใจ
"คิก ไทคงไม่รู้สินะ เมทำงานอยู่นี่น่ะ อยู่แผนกออกแบบมาสักพักแล้วล่ะ"
"....." ไทเธย์ไม่ได้พูดอะไร ก็ไม่แปลกหรอกที่เขาจะไม่รู้ เพราะการรับสมัครงานและการอนุมัติให้เข้าทำงานก็ไม่ต้องผ่านเขาโดยตรงอยู่แล้ว
"ดีใจจังที่วันนี้ได้เจอไท วันนี้กลับกี่โมงเหรอ"
"มีอะไร?"
"เมจะขอกลับด้วยน่ะ พอดีรถเข้าศูนย์น่ะ เลยต้องหารถกลับเอง"
"เคยไปกลับยังไง ก็กลับแบบนั้นสิ" เป็นการปฏิเสธที่แสนจะเย็นชาและไร้ความรู้สึก
"โถ่ไท ไปส่งกันสักครั้งไม่ได้หรอ"
"ฉันไม่ว่าง"
"ตอนอยู่มหาลัยเราก็แทบไม่ได้คุยกันอีกเลย พอออกมาทำงานกว่าจะได้เจอกัน ก็ยากลำบาก"
"แล้วทำไมต้องเจอกั
