@มหาวิทยาลัย
ขณะที่กำลังนั่งเรียนอยู่นั้นชะเอมเอาแต่เหม่อลอย ดูเหมือนเธอจะตั้งใจเรียน แต่ความจริงแล้วจิตใจของเธอไม่ได้อยู่กับการเรียนเลย
"ยัยเอม!!"
"หะ หา?! ทำไม ตกใจหมดเลย"
"แกเหม่ออะไร เรียกตั้งนานแล้ว" เพื่อนพูด เพราะเรียกตั้งนานแล้วอย่างว่าจริงๆ แต่ก็ไม่มีการตอบรับเลย จนกระทั่งจับหัวไหล่แล้วเขย่าตัว ชะเอมถึงมีสติขึ้นมา
"แกไม่สบายเปล่าวะ เห็นเงียบๆ แบบนี้มาสองสามวันแล้วนะ" เพื่อนอีกคนถามด้วยความเป็นห่วง
"ไม่ได้เป็นไร ฉันสบายดี" ชะเอมตอบพร้อมกับถอนหายใจเบาๆ
"สบายดีอะไรเป็นแบบนี้วะ"
"มีเรื่องอะไรไม่สบายใจก็บอกได้นะ ถ้าช่วยได้ก็จะช่วย"
"ขอบใจมากนะ แต่ไม่เป็นไรจริงๆ สงสัยช่วงนี้เหนื่อยๆ น่ะ" เธอตอบพร้อมกับยิ้มอีกครั้ง ด้วยความที่ไม่ได้พูดอะไรเพื่อนๆ ก็ไม่รู้จะช่วยยังไงเหมือนกัน แต่เห็นชะเอมเป็นแบบนี้ก็ใช่ว่าจะสบายใจ แค่ไม่รู้เท่านั้นเองว่ามันเกิดอะไรขึ้น
#พักกลางวัน
"ไม่โท
