18
ล้วนมีเหตุผล
"มาแล้วค่ะน้องหมอ นานหน่อยขอโทษด้วยนะคะ คนเยอะมากวันนี้ นี่จ้า...แกงจืดร้อนๆไม่ใส่กระเทียมเจียว"
"ไม่เป็นไรครับ"
เขาตอบอย่างสุภาพ แถมยังยืนขึ้นช่วยพนักงานยกถ้วยร้อนๆเสิร์ฟอีกแรง ลูกศรมองภาพตรงหน้าทั้งอึ้งทั้งงุนงง เอาอีกแล้ว เขาทำสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องทำอีกแล้ว...
ไม่ใช่หน้าที่สักหน่อย
แต่ที่รีบช่วยเพราะกลัวคนบางคนพิโรธพนักงานเพราะความหิว คุณหมอหนุ่มยกจานข้าวเปล่ามาตรงหน้าลูกศร และยกแกงจืดกลิ่นหอมตลบวางคู่กัน
"กินของจืดๆรองท้องก่อน ถ้าอยากกินของเผ็ดตอนท้ายแถมสักสองสามคำก็ได้ครับ"
ลูกศรก้มมองจานข้าวและมองแกงจืด ตอนแรกก็จะโวยวายอยู่หรอกเพราะเธอไม่เคยกินข้าวที่มีกับแค่อย่างเดียวแบบนี้ แต่ความหิวมันมากกว่านั้นน่ะสิ คนหน้าบึ้งสุดเอาแต่ใจเลยยอมหยิบช้อนกลางตักหมูสับวางบนข้าวตัวเอง ก่อนจะค่อยๆตักชิมคำแรก
...
อร่อย
และมันก็อร่อยจนเธอนิ่งไปหลายวินาที ปริญมองอากัปกิริยาคนต
