[ จูเนียร์ : พาร์ท ]
หมอกสีขาวปกคลุมไปพื้นป่า ผมตื่นขึ้นมาตั้งเเต่ฟ้ายังไม่สว่าง จนกระทั่งพระอาทิตย์ดวงโตโผล่พ้นขึ้นมาจากขอบฟ้า
กาเเฟร้อนในมือหมดไปแล้วสำหรับการนั่งดื่มด่ำรับบรรยากาศก่อนเดินทางกลับกรุงเทพฯ
ก่อนมาที่นี่ผมทิ้งความเหนื่อยล้าไว้ที่นั่นหมดแล้ว มาอยู่ที่นี่ผมมีความสุขดี เเต่มันคงจะดีกว่านี้ ถ้ามันอยู่กับผมตลอดไป
ผมคงไม่สามารถใช้ชีวิตเป็นปกติได้ หากปัญหายังเคลือบแคลงใจผมอยู่อย่างนี้
"ว่าไง โทรมาแต่เช้าเลย" ผมรับสายทับทิมพร้อมระบายยิ้มน้อยๆ
นี่มันเพิ่งจะเจ็ดโมงนิดๆ เอง ปกติเคยโทรหาผมเวลานี้ซะที่ไหนกัน
( ก็แหม เพื่อนไปเที่ยวกับผัวทั้งที อัพภาพสวีทรัวๆ แบบนี้ จะไม่ให้โทรมาเเซวได้ไง )
ผมกลั้วหัวเราะออกมาเสียงดังกับประโยคเเซวของเพื่อนสนิท สองปีที่ผ่านมาผมไม่ค่อยได้อัพรูปคู่กับโฮมสักเท่าไหร่
มีไม่กี่คนที่รับรู้ถึงความสัมพันธ์ของเราสองคน ผมไม่ได้ประกาศบอกใคร โฮมก็ไม่ได้ขัดใจอ
