แสนหวานหาเสียงตัวเองไม่เจอและเธอก็ไม่รู้ว่าควรจะตอบคำถามที่ดูเหมือนเป็นคำตำหนิเสียมากกว่าของคุณจารีย์อย่างไรดี ไม่ทันได้คำตอบเสียงของบารเมษฐ์ก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง
“คุณแม่ครับ”
บารเมษฐ์ถอนหายใจตอนที่เรียกผู้เป็นมารดา สีหน้าที่ดูนิ่งของคุณจารีย์จนแสนหวานหายใจไม่ทั่วท้องค่อยๆ เผยรอยยิ้ม
“ขอโทษจ้ะหนูแสนหวาน แม่แค่ล้อเล่นน่ะ โทษทีแม่คงหยอกแรงไปหน่อย ดูสิหน้าเจื่อนเลย”
ความรู้สึกหน้าชาหายไปเหลือเพียงความรู้สึกงุนงงเข้ามาแทนที่ กว่าแสนหวานจะจับต้นชนปลายถูกคุณจารีย์ก็เดินเข้ามาควงแขนของหญิงสาวแล้วพาไปที่โซฟาห้องนั่งเล่นที่แสนหวานยังเปิดทีวีค้างเอาไว้
“ไปนั่งคุยกันดีกว่าจ้ะ”
คุณจารีย์ตื่นเต้นมากหลังจากที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนโทร.ไปบอกเรื่องราวทั้งหมดระหว่างลูกชายของเธอกับแสนหวานและอดโกรธตัวเองไปไม่ได้ที่เกือบส่งเสริมผู้หญิงที่เธอคิดว่าเพียบพร้อมแต่มีพฤติกรรมย่ำแย่มาเป็นลูกสะใภ้ กล้าดีอย่าง
