“ผมขอโอกาสอีกสักครั้งนะครับคุณคาล ผมสัญญาว่าจะหาเงินมาจ่ายให้ครบทั้งต้นทั้งดอก”
ชายวัยกลางคนคุกเข่าพนมมือร้องขอชีวิตผมอย่างสุดเวทนา
คนเรานี่ก็แปลก ขนาดรู้ว่าไม่มีใครรวยได้เพราะการพนันแต่ก็ยังเอาตัวเองเข้ามาพัวพันกับวงการนี้ สุดท้ายก็หนีไม่พ้นหายนะ
ผมนั่งจ้องมองคนตรงหน้านิ่งท่ามกลางลูกน้องที่ยืนเรียงเฝ้าความปลอดภัยภายในร้านอาหารญี่ปุ่นชื่อดัง
ไอ้คิลไม่กล้าแม้แต่จะปลายตามองดูเหตุการณ์ตรงหน้า มันเบือนหน้าหลบเพราะรู้ดีว่าเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้จะเป็นเช่นไร
“ผมขอร้องเถอะนะครับ ผมมีลูกมีเมียต้องดูแล”
ชายคนนี้ยังเอาแต่พร่ำวอนขอความเมตตาด้วยร่างที่สั่นเทา หยดน้ำสีใสอาบลงมาข้างแก้มด้วยความกลัวสุดชีวิต
“ลูกมึงอายุเท่าไหร่”
“เพิ่งได้สองขวบครับ”
มันรีบตอบกลับอย่างลนลาน
“ลูกก็เพิ่งสองขวบ ทำไมถึงเอาเงินมาลงบ่อนหมด”
ผมไล่ปลายกระบอกปืนไปตามใบหน้าคู่สนทนาก่อนจะกดจ่อไปที่ขมับ
อีกฝ่าย
