“เบ่งอีกนิดนะ คนดีของพี่ พี่อยู่ตรงนี้กับนีน่านะ” ไทเปให้กำลังใจภรรยาที่กำลังเบ่งคลอดอย่างอยากลำบาก
“หมอ ทำไมเมียผมเบ่งสุดแรงแล้วทำไมยังไม่ออกอีก” ด้วยความร้อนใจไทเปกระชากถามเสียงใส่คุณหมออย่างลืมตัว
“เด็กตัวใหญ่ครับ เบ่งสุดแรงอีกสองรอบก็ออกแล้วครับ เบ่งทีครับคุณแม่”
“ฮึบ เฮ้ออ” นีน่าเบ่งสุดแรงเธอสูดหายใจเข้าไปเต็มปอดและปล่อยลมเบ่งอีกครั้ง และเริ่มรู้สึกถึงความเจ็บตรงหว่างขา “พี่ไทเปลูกจะออกแล้ว ฮึบ กรี๊ดด” เธอเบ่งสุดแรงอีกครั้ง และมีเสียงเด็กน้อยทารกร้องจ้าแผดเสียงจนพี่ ๆ พยาบาลเอ็นดูไม่ไหว
“หนัก 5 โลเลยครับคุณพ่อ อีกสองเดือนหิ้วกระเป๋าเข้าโรงเรียนได้แล้วครับ”
“คุณหมอก็แซวเกินไป” ไทเปหัวเราะดังลั่นไปด้วยความสุข เมื่อนึกได้ก็พยายามแอบชำเลืองดูว่าได้ลูกชายหรือลูกสาว
“จุ๊ดจู๋อันเบ้อเร่อเลยเด็กอ้วน” เสียงพยาบาลดังแว่วเข้ามา เขาก็คลี่ยิ้มทันทีที่ได้ยินจุดจู๋อันเบ้อเร่อ เชื้อพ่อมันแรงก็แบ
