วันอาทิตย์แห่งชาติ...หลังจากได้คีย์การ์ดมาก็วิ่งหน้าตั้งไปอาบน้ำที่ห้องจากนั้นก็ลงไปรับคุณนายแม่ขึ้นมากินข้าว นี่คือกิจกรรมประจำสัปดาห์ ซึ่งวันนี้แม่ดูไม่ค่อยเอนจอย อย่างที่เคย
“แม่เป็นอะไร”
“เป็นคนสวย”
ฉันกลอกตา…ก็แน่ล่ะ ฉันได้ DNA ความมั่นหน้ามาจากใครได้อีก ถ้าไม่ใช่จากคนตรงหน้าเนี่ย
“กิ๊กทิ้ง?”
“ยัง”
“ยังไม่ได้ทิ้ง?” ฉันเลิกคิ้วถาม
“ยังไม่ได้คบ”
ฉันหลุดหัวเราะเบา ๆ ...“โถ...ได้แค่คนคุยเหรอ ไม่ได้คบ สงสาร...นี่แม่หรือว่าเสน่ห์ช่วงนี้ตกไป ควรไปบริหารเสน่ห์หน่อยไหม”
เราแกล้งหยอกกันแบบนี้เป็นปกติ แม่ก็หัวเราะ แห้ง ๆ พลางส่ายหัวไปมา ก่อนจะหันมามองฉันด้วยสายตาห่วงใยที่คุ้นเคย
ฉันอมยิ้มให้แม่ ที่จริงเราหยอกล้อเล่นกันแบบนี้
