ลูคัสร้องทักขึ้น เมื่อหลานชายผลุนผลันจะถลาออกไปนอกห้องอาหารอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย มาร์คัสหันกลับมาด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก แต่น้ำเสียงห้าวนั้นกระด้างดุดัน
“ผมก็จะออกไปจัดการแก้ปัญหาให้กับตัวเองยังไงล่ะครับ...”
“แล้วมาร์สคิดจะทำยังไง...” ลูคัสถามต่อด้วยความกังวลใจ เพราะรู้นิสัยของหลานชายดีว่าบ้าดีเดือดแค่ไหน
เจ้าของใบหน้าที่หล่อปานเทพบุตรแสยะยิ้มเย็นชา ก่อนจะตอบออกมาด้วยน้ำเสียงกระด้าง “ก็คงต้องสั่งเก็บหนังสือพิมพ์ที่ลงรูปผมทั้งหมด... หรือบางทีอาจจะสั่งปิดสำนักพิมพ์ไปเลย...” พูดจบมาร์คัสก็ก้าวยาว ๆ ออกไปทันที
ลูคัสกับลุคคามองหน้ากันก่อนจะถอนหายใจออกมาหนักหน่วงทั้งคู่ “ผมว่าเจ้านี่ปากแข็งไม่พอ ยังพยายามทำใจแข็งอีก...”
“อีกไม่นานก็เชื่องน่า ตอนนี้ยังใหม่อยู่...”
“แต่ผมว่ากว่าจะเชื่อง... คุณตาคงได้เห็นหน้าของเจ้ามาร์สขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์อีกหลายครั้งแน่ ๆ...”
ลูคัสหัวเราะออกมาอย่างอา
