ลูคัสเอ่ยขึ้นอย่างอดไม่ได้ ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างขบขันกับการกระทำของหลานชายคนโปรดที่แสดงออกมาอย่างชัดเจนว่ารู้สึกยังไงกับหลานสะใภ้ที่เจ้าตัวบอกว่าเกลียดนักเกลียดหนา
“ผมไม่ได้หึง...!” เสียงคำรามด้วยความเดือดดาล
“และก็รับรองได้เลยว่ามันจะไม่มีวันนั้นอย่างแน่นอน...”
มาร์คัสลุกขึ้นยืนตระหง่าน ใบหน้าหล่อเหลาเย็นชาสุดขั้ว ขณะจ้องมองมาที่หล่อน ดวงยิหวาใจสั่นสะท้าน เจ็บลึกลงไปในอก
ผู้ชายคนนี้เนี่ยนะจะหึงหล่อน ให้ฟ้าถล่มใส่ศีรษะตอนนี้ยังง่ายกว่าเลย มาร์คัสเกลียดหล่อนจะตายไป เกลียดหล่อนราวกับไส้เดือนกิ้งกือ ถ้าเขาฆ่าหล่อนได้ เขาก็คงฆ่าไปแล้วล่ะ งั้นอย่ามาถามเรื่องความรักเลย เพราะผู้ชายคนนี้คงไม่มีวันมอบมันให้กับผู้หญิงอย่างหล่อนแน่นอน
ดวงยิหวาคิดอย่างเจ็บปวด มองตามแผ่นหลังกว้างที่ซ่อนอยู่ในเสื้อเชิ้ตเนื้อดีไปด้วยสายตาเศร้าสร้อย น้ำตาคลอหน่วยแทบจะรินไหล
“เจ้านี่ปากแข็งไม่เลิก... หึงจนควันออกหู
