ดวงตาสีนิลเข้มกวาดสายตามองหาใบหน้าสวยหวานๆของน้ำว้า พอเห็นร่างบอบบางเดินมาแต่ไกลๆ ก็ยิ้มด้วยความพอใจ ไม่ว่าจะยังไงสุดท้ายแล้วเหยื่อสาววัย 20 ต้นๆ ก็ต้องกลับเข้าป่าของเขาและโดนเขาล่าอยู่ดี
“สวัสดีค่ะ คุณนับแสนหนูชื่อน้ำว้า หนูจะทำหน้าที่ดูแลความสะดวกให้คุณนะคะ” น้ำว้ารายงานตัวตามแพทเทิร์นของร้านก่อนที่จะส่งยิ้มให้เขาตามมารยาท ทั้งที่ในใจเธอไม่อยากจะเสวนากับแขกกิตติมศักดิ์ท่านนี่เลยด้วยซ้ำ
“ฟังดูห่างเหินจัง เมื่อตอนเที่ยงคุณเพิ่งเลี้ยงข้าวผมไปเอง นั่งสิ”
เสียงตบเบาะปุๆ ข้างตัวทำให้น้ำว้ารู้สึกหวาดหวั่นที่สุด ดวงตาที่เจ้าเล่ห์วับวาวของเขาซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้ และมันก็ไม่น่าจะใช่เรื่องดีๆ สำหรับเธอแน่นอน แม้หญิงสาวจะไม่ค่อยฉลาดทันเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวคนแบบเขา แต่ก็รู้ได้ทันทีว่านั่นไม่ปลอดภัยแน่ๆ แล้วยักษ์ใหญ่ที่ยืนอยู่ข้างหลังเขานั่นอีกล่ะ น่ากลัวเหลือเกินว่าเขาจะสั่งลูกน้องหักคอเธอหากทำใ
