“คุณชาร์ค”
“สวัสดีครับลัลน์”
รอยยิ้มอบอุ่นฉายออกมาจากใบหน้าคมของคนตัวโต ซึ่งกำลังก้าวเดินเข้ามาภายในห้องครัว ส่วนลัลน์ลลิตยิ้มให้เขาเพียงนิดแล้วดึงสายตากลับมาสนใจมะนาวที่กำลังจะถูกผ่าครึ่งต่อ แม้ดีใจที่เจอเขาอยู่ที่นี่แต่จะออกนอกหน้ามากก็ไม่เหมาะสม
“อ้าวพี่ชาร์ค มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ลูก”
“พึ่งมาถึงครับ ถึงปุ๊บก็ถูกใช้งานเลย”
ชายหนุ่มอยู่ในชุดเสื้อฮาวายปลดกระดุมสามเม็ดโชว์กล้ามเนื้ออกกับกางเกงขาสั้นสบายๆ เขาเดินผ่านลัลน์ลลิตไปนั่งลงข้างๆ แม่จีของเขา แค่ลมเบาๆ จากการเดินผ่านและกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ จากร่างสูงก็ทำให้ลัลน์ลลิตถึงกับใจเต้นแรง มือไม้อ่อนระทวย หูที่ฟังบทสนทนาของคนภายในห้องครัวได้ยินเสียงแผ่วลงเรื่อยๆ
“ไวน์อยู่ในตู้นี้ลูก พี่ชาร์คมาหยิบไปได้เลย”
ฉึก!
“โอ๊ย!”
“ตายแล้วลูก มีดบาดมือเหรอคะ” ปัทมาเดินเข้ามาดูลัลน์ลลิตอย่างรวดเร็ว
มีดคมๆ ที่กำลังจะผ่าครึ่งมะนาวแฉลบเฉือนลงปลายนิ้วขอ
