เพราะไม่ได้กลับห้องทั้งคืนป่านนี้ไม่รู้ว่าปานชีวาจะโกรธมั้ย หลังจากแต่งตัวเสร็จลัลน์ลลิตก็รีบกลับไปยังห้องพักทันที ทว่ายังไม่ทันเดินผ่านประตูเข้าไปก็ได้ยินเสียงดังคล้ายคนกำลังทะเลาะกันดังออกมาจากภายในห้อง
“พี่ชาร์คไม่เข้าใจดาวเลยว่ะ”
“ตรงไหนไม่เข้าใจ ปลาดาวให้พี่จีบลัลน์พี่ก็จีบให้แล้ว ตอนนี้ลัลน์กับพี่ถึงขั้นเป็นแฟนกันแล้วยังเหลืออะไรอีก”
บทสนทนาฟังดูแปลกประหลาดจนลัลน์ลลิตใจคอไม่ดี ปานชีวาให้ชรัญธรมาจีบเธออย่างนั้นเหรอ คิดว่าที่เขาทำทั้งหมดเพราะรักเธอจริงๆ ซะอีก
“ไม่รู้ล่ะ ดาวยังไม่พร้อม”
“เรื่องอะไรรีบว่ามา”
“พี่ต้องแต่งงานกับยายลัลน์ก่อน”
“เฮ้ย! มันเกินไปดาว แต่งงานมันเรื่องใหญ่นะ เรื่องนี้พี่ทำให้เธอไม่ได้หรอก พี่ไม่แต่ง”
ลัลน์ลลิตกำมือแน่น ทั้งโกรธทั้งเจ็บใจ ยิ่งได้ยินคำปฏิเสธของแฟนหนุ่มยิ่งรู้สึกเจ็บแปลบ ชรัญธรจีบเธอเพราะปานชีวา พวกเขากล้าดียังไงถึงได้เอาความรักอันบริสุทธิ์ขอ
