“วันนี้คุณชาร์คเลิกงานเร็วนะคะเนี่ย”
ลัลน์ลลิตทักทายอย่างคุ้นเคย ราวกับว่าชรัญธรคือสามีของหล่อนที่เพิ่งเลิกงานกลับถึงบ้าน ท่านประธานหนุ่มในชุดทำงานสูทเต็มยศชูอาหารในมือหลายถุงขึ้นอวดด้วยรอยยิ้ม
“วันนี้ตรวจงานโครงการคอนโดกลางเมืองผ่านฉลุย เลยอนุญาตให้พนักงานกลับเร็วหนึ่งวันน่ะครับ”
คนตัวโตเดินเข้ามาภายในห้องหลังจากที่เจ้าของห้องเปิดประตูออกกว้าง ตรงไปยังโซนห้องครัวอย่างคุ้นเคย ก่อนหน้านี้ปานชีวาโทรมาบอกว่าไม่ได้เข้ามาหาเพื่อนรักเพราะติดธุระ วันนี้เป็นครั้งแรกที่ชรัญธรจะได้อยู่กับลัลน์ลลิตสองต่อสองบนห้อง ชวนให้เขาอดคิดถึงครั้งแรกที่เขามาที่นี่และได้แซ่บกับเธอไม่ได้
“มาค่ะเดี๋ยวลัลน์ช่วย” เธอเอื้อมมือไปรับเสื้อสูทที่ชายหนุ่มกำลังถอดออกแล้วเดินเอาไปแขวนไว้
“ขอบคุณครับ”
ชรัญธรยิ้มบางให้กับเจ้าของห้อง ก่อนจะถลกแขนเสื้อเชิ้ตขึ้นและปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตลงมาสองสามเม็ดเพื่อระบายความอึดอัดของอากา
